Brytyjska Galeria Narodowa zaprasza wszystkich miłośników sztuki do zajrzenia za kulisy pracy konserwatorów, którzy przygotowują do pokazania dwa arcydzieła Rubensa. Będą one zaprezentowane razem po ponad 200 latach przerwy.
Odrestaurowane arcydzieło Galerii Narodowej autorstwa Petera Paula Rubensa „Jesienny krajobraz w widokiem na Het Steen wczesnym rankiem” pochodzi prawdopodobnie z 1636 r. Zostanie zaprezentowane wiosną tego roku na wystawie Wallace Collection (21 kwietnia 2021 – 15 sierpnia 2021), gdzie ponownie pojawi się obok „Tęczowego krajobrazu” (prawdopodobnie również pochodzącego z 1636 r.). Dzieła, pierwotnie pomyślane jako para, były rozdzielone przez ponad dwa stulecia. Oba przedstawiają ukochaną posiadłość Rubensa, Het Steen w Antwerpii, zakupioną rok przed ich powstaniem. Miały stanowić komplet, ale po przywiezieniu do Londynu w 1803 roku, jedno trafiło do National Gallery Collection, a drugie do Wallace Collection.
Pracująca nad renowacją „Het Steen” ekipa konserwatorów usunęła warstwy starego, odbarwionego lakieru (niektóre ponad 75-letnie), co pozwoliło odsłonić głębię i jaskrawość oryginalnych kolorów Rubensa. Drugim wyzwaniem było naprawienie bardzo delikatnej płyty, na której powstał obraz. Oba procesy można prześledzić na filmach udostępnionych przez Galerię Narodową.
W pierwszym filmie zdumiewa widok oryginalnych kolorów i detali wyłaniających się spod starego lakieru. Gdy kolejne warstwy są usuwane, widać wyraźnie, jak zmienia się prezentowany krajobraz. W drugim filmie konserwatorka dokonuje naprawy 400-letnich desek dębowych i topolowych, na których namalowano dzieło. Konstrukcja panelu stanowi ważną wskazówkę pokazującą, dla kogo przeznaczony był obraz – możemy być pewni, że Rubens namalował go dla własnej przyjemności, bo deski są małe, nierównomiernie ukształtowane i połączone ze sobą w sposób niedopuszczalny dla kolekcjonerów dzieł sztuki.
Prace konserwatorskie i związane z nimi badania pomogły również w zrozumieniu, w jaki sposób Rubens przygotował obrazy, aby można je było oglądać obok siebie. Uważa się, że wisiały one kiedyś na przeciwległych ścianach tego samego pokoju. Ściana pomiędzy nimi miała okno, a obrazy prawdopodobnie były ustawione tak, aby światło słoneczne wpadające do pokoju odpowiadało temu przedstawionemu w każdej pracy. Na tych obrazach Rubens celebruje to, co cenił najbardziej: być może własny sukces, ale także dobrobyt i pokój Flandrii, jego ojczyzny.
