Wśród podpisanych 7 grudnia przez Prezydenta RP ustaw znalazła się ratyfikacja Konwencji o ochronie podwodnego dziedzictwa kulturowego, przyjętej w Paryżu 2 listopada 2001 r.
Polska aktywnie uczestniczy w działaniach na rzecz ochrony i zachowania dla przyszłych pokoleń dziedzictwa kulturowego. Jest stroną Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, przyjętej w Paryżu 16 listopada 1972 r., a także Konwencji UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego, sporządzonej w Paryżu 17 października 2003 r. Podpisana 7 grudnia ustawa pozwala na ratyfikację trzeciej z przyjętych pod egidą UNESCO konwencji, koncentrującej się na współpracy państw w zakresie ochrony dziedzictwa, które spoczywa na dnie mórz i oceanów. Jak informuje biuro prasowe Prezydenta RP, „współpraca ta jest niezbędna, ponieważ wiele cennych obiektów należących do tej kategorii jest narażonych na zniszczenie lub grabież – ze względu na swoją niezwykle wysoką wartość nie tylko historyczną i kulturową, ale i materialną”.
Konwencja szczegółowo reguluje zakres obowiązków państw w odniesieniu do podwodnego dziedzictwa kulturowego, zarówno w strefach znajdujących się pod ich pełną lub częściową jurysdykcją, jak i stanowiących tzw. obszar międzynarodowy. Priorytetem jest zachowanie podwodnego dziedzictwa in situ, więc tam, gdzie ono się znajduje. Zabronione jest jakiekolwiek komercyjne wykorzystywanie podwodnego dziedzictwa. Sygnatariusze Konwencji mają obowiązek współpracować ze sobą w zakresie wymiany informacji, a także szkoleń w zakresie archeologii podwodnej.
Dzięki ratyfikowaniu Konwencji Polska będzie mogła w pełni włączyć się w działania na rzecz zachowania dla przyszłych pokoleń podwodnego dziedzictwa kulturowego. Umocni się także jej pozycja w zakresie wyznaczania standardów i dobrych praktyk w odniesieniu do ochrony podwodnego dziedzictwa kulturowego znajdującego się na obszarze Morza Bałtyckiego.
Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
