Jan Jagielski, urodził się 13 października 1937 roku w Toruniu. Był działaczem społecznym, autorem publikacji na temat śladów historycznej obecności Żydów w Polsce, absolwentem studiów geochemicznych na Uniwersytecie Warszawskim. Przez 30 lat pracował naukowo w Instytucie Chemii Przemysłowej w Warszawie. Od 1991 roku był pracownikiem Żydowskiego Instytutu Historycznego, przez wiele lat na stanowisku kierownika Działu Dokumentacji Dziedzictwa.
Od 1981 roku aktywnie uczestniczył w opiece nad miejscami oraz zabytkami związanymi z kulturą i historią Żydów polskich. Współtworzył Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej przy Towarzystwie Opieki nad Zabytkami, gdzie od 1994 roku pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu. Był inicjatorem akcji restaurowania cmentarzy żydowskich w małych miastach, przewodniczył Fundacji Wiecznej Pamięci powstałej w 1993 roku z inicjatywy Rządu RP.
„Naturalną rzeczą było to, że, jeżdżąc po tych miejscowościach zaglądałem na cmentarze, oglądałem czy są zapuszczone czy nie. Ktoś mówił, że jest z tej miejscowości i co się tam działo. Zbierałem do głowy materiały żydowskie” wspominał w jednym z wywiadów.
Jan Jagielski był laureatem licznych nagród: Nagrody Fundacji Taubego im. Ireny Sendler za wkład wniesiony w zachowanie dziedzictwa żydowskiego w Polsce (2009), Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski nadanego przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego w kwietniu 2008 roku za osiągnięcia w odkrywaniu, gromadzeniu i upowszechnianiu prawdy o Holokauście, Nagrody Jana Karskiego i Poli Nireńskiej w 2005 roku za wybitne zasługi w dziedzinie działalności zmierzającej do ochrony materialnych śladów żydowskiej obecności historycznej w Polsce oraz publikacji na ten temat, a także Srebrnego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis w 2015 r., Nagrody specjalnej w Konkursie Nagrody Polin w 2016 roku.
mówi dyrektor ŻIH, Monika Krawczyk.
piszą pracownicy ŻIH.