Nowoczesny tramwaj Pesa Jazz Duo o numerze bocznym 1076 zyskał imię Andrzeja Wajdy – jednego z najwybitniejszych twórców w historii światowego kina. Uroczystość, podczas której odsłonięto napis z imieniem i nazwiskiem wybitnego reżysera zgromadziła wielu gości, w tym władze Gdańska, przedstawicieli środowiska akademickiego oraz świata kultury i sztuki. W spotkaniu uczestniczyła też żona patrona – prof. Krystyna Zachwatowicz-Wajda. Z wnioskiem o takie uhonorowanie Andrzeja Wajdy wystąpił pan Jacek Lindner, filmoznawca i wielki miłośnik twórczości tego reżysera. Po gdańskich torach jeździ już 70 tramwajów, które mają swoich patronów.
W Gdańsku do tramwajów dokładamy nie tylko czynnik ludzki, w postaci motorniczego, a coraz częściej pani motorniczej, ale właśnie patrona. Mam nadzieję, że wszyscy, którzy będą tym tramwajem podróżowali, może chwilę się zastanowią, jak te filmy zmieniły nasze życie. A może ci, którzy jeszcze nigdy nie mieli szansy zobaczyć filmów Wajdy, teraz po nie sięgną, bo naprawdę warto
mówiła podczas uroczystości Aleksandra Dulkiewicz, prezydent Gdańska.
Patronami gdańskich tramwajów zostają zwykle gdańszczanki lub gdańszczanie, a Andrzej Wajda kojarzony jest raczej z Krakowem. Jednak twórca ten ma niezwykłe zasługi dla miasta i uhonorowanie go takim wyróżnieniem jest jak najbardziej uzasadnione. W Gdańsku debiutował jako reżyser teatralny i tu wspierał tworzenie ważnych instytucji kultury. W 2016 roku został Honorowym Obywatelem Miasta Gdańska, a Uniwersytet Gdański nadał mu tytuł doktora honoris causa. Gdańsk niejednokrotnie pojawiał się na kadrach jego filmów, a wiele wątków osnutych było wokół historii nierozerwalnie związanych z miastem.
Z wnioskiem o uhonorowanie Andrzeja Wajdy poprzez nadanie tramwajowi jego imienia wystąpił pan Jacek Lindner, filmoznawca i wielki miłośnik twórczości tego wybitnego reżysera.
Andrzej Wajda (1926–2016)
Reżyser filmowy i teatralny, społecznik. Jeden z najwybitniejszych twórców w historii światowego kina. Z pasją opowiadał naszą najnowszą historię, dzięki niemu widzowie na ekranach kin na całym świecie zobaczyli narodziny Solidarności. Otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Gdańska. Wspierał powołanie Europejskiego Centrum Solidarności, patronował budowie Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego i był zaangażowany w prace nad stworzeniem Muzeum II Wojny Światowej. Zdobywca Oscara za całokształt twórczości.
Debiutował w kinie „Pokoleniem” (1955), a w teatrze na scenie Teatru Wybrzeże „Kapeluszem pełnym deszczu” (1959). Popularność przyniosły mu filmy inicjujące polską szkołę filmową: „Kanał” oraz „Popiół i diament”, w których mierzył się z doświadczeniem II wojny światowej. Dokonał ekranizacji wielu dzieł literackich, jak „Brzezina”, „Wesele”, „Ziemia obiecana”, „Panny z Wilka” i „Pan Tadeusz”.
Współtworzył kino moralnego niepokoju. Pierwszy był „Człowiek z marmuru” (1976). Drugi – „Człowiek z żelaza”, pokłosie wizyty w Stoczni Gdańskiej podczas strajków w Sierpniu ’80. Ten film, z kadrami dokumentalnymi oraz grającymi samych siebie Lechem Wałęsą i Anną Walentynowicz, zdobył Złotą Palmę w Cannes. Wraz ze swoją żoną Krystyną Zachwatowicz-Wajdą w grudniu 1980 roku zainscenizował uroczystość odsłonięcia pomnika Poległych Stoczniowców 1970.
Spoczywa na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
