Muzeum Narodowe w Krakowie zakończyło 5-letni projekt badań nad twórczością Henryka Siemiradzkiego. Był on realizowany wspólnie z Polskim Instytutem Studiów nad Sztuką Świata i Muzeum Narodowym w Warszawie, pod kierownictwem prof. Jerzego Malinowskiego.
Korpus dzieł malarskich Henryka Siemiradzkiego obejmuje cztery tomy i zawiera pełną charakterystykę twórczości wybitnego polskiego malarza. Na publikację składają się wszystkie znane dzieła artysty, których autentyczność została potwierdzona. Realizatorzy zwracali uwagę m.in. na stare fotografie z pracowni i informacje o wystawach, na których prezentowane były obrazy Siemiradzkiego. Twórcy projektu zestawili kolejne odkrycia z badaniami technologicznymi oraz biografią artysty i podjęli próbę interpretacji zarówno dzieł malarza, jak i artystycznych nurtów epoki.
Obrazy Henryka Siemiradzkiego (1843–1902) cieszyły się uznaniem w całej Europie, artysta zdobywał najwyższe wyróżnienia na międzynarodowych wystawach i był zapraszany do prestiżowych instytucji kultury, tj. Académie des Beaux-Arts w Paryżu. Malarz ukończył petersburską Akademię Sztuk Pięknych ze złotym medalem i sześcioletnim stypendium, pozwalającym kontynuować naukę za granicą. W roku 1871 wyjechał w tym celu do Monachium, zatrzymując się po drodze w Krakowie. Klimat pełnego zabytków i pamiątek historycznych miasta wywarł na nim ogromne wrażenie, niezatarte do końca życia. Jednak to Rzym najmocniej przemówił do wrażliwości artystycznej Siemiradzkiego, gdzie artysta postanowił zamieszkać. Jego willa przy via Gaeta stała się jednym z salonów Europy. Oprócz słynnych Polaków, takich jak Henryk Sienkiewicz czy Ignacy Paderewski, bywała tu np. królowa Włoch i przedstawiciele rosyjskiej rodziny carskiej. Siemiradzki dał początek pierwszemu polskiemu Muzeum Narodowemu przekazując w 1879 roku miastu Kraków Pochodnie Nerona.
Korpus dzieł malarskich Henryka Siemiradzkiego podzielono na działy obejmujące różne zakresy tematyczne, a układ ten dopełniono przeglądem chronologicznym twórczości artysty. Publikacja obejmuje dwa tomy w wersji polskiej i dwa w wersji angielskiej: Dzieła z historii starożytnej, wczesnego chrześcijaństwa i religijne oraz Dzieła o tematyce świeckiej, tom III to Głosy o twórczości Siemiradzkiego – ze studiami nad twórczością, archiwaliami i bibliografią. Ostatni wolumin nosi tytuł Warsztat malarski Siemiradzkiego i stanowi podsumowanie wiedzy zdobytej przez zespoły badawcze w ramach prowadzonego projektu. Poszczególne rozdziały publikacji traktują o zagadnieniach związanych z warsztatem artystycznym malarza: podobraziach, warstwie malarskiej oraz procesie twórczym. Poprzedza je dokładne omówienie metod, technik i sprzętów zastosowanych do analizy poszczególnych dzieł. Część druga ma charakter katalogu, w którym zaprezentowano wszystkie szczegółowo badane prace i najistotniejsze rezultaty ich analiz. Wyniki badań zestawiono z licznymi fotografiami ilustrującymi dzieła Siemiradzkiego. Ponadto projekt objął cztery inne tomy zawierające materiały z konferencji międzynarodowych i dwie publikacje z opracowaniami.
