Muzeum Narodowe w Pradze otwiera dla zwiedzających swoją trzecią stałą ekspozycję w ciągu ostatnich czterech miesięcy. Okna na prehistorię to największa wystawa poświęcona prehistorii w Republice Czeskiej i pokazuje, jak wyglądało życie na terytorium Czech dawno temu.
Na wystawie Okna na prehistorię w czterech salach wystawienniczych można podziwiać unikatowe eksponaty, które reprezentują światowe kamienie milowe w wiedzy o historii życia na Ziemi od I wieku do czwartorzędu. Pierwsze koncepcje wystawy powstały w 2008 roku, ale intensywne prace rozpoczęły się dopiero w 2016 roku, czyli 5 lat temu. Zwiedzający poznają tu zwierzęta paleozoiczne opisane po raz pierwszy przez Joachima Barranda i zobaczą najstarszą roślinę lądową na świecie, Cooksonia barrandei, której początki sięgają czterystu trzydziestu milionów lat. Poznają także jedne z najstarszych znanych gadów – na przykład mezozoicznych mozazaurów morskich i spojrzą w oczy jedynego czeskiego dinozaura Burianosaura augustai czy przerażająco wyglądającego tygrysa szablozębnego. Przekonają się również, że terytorium Czech było świadkiem aktywności wulkanicznej i powstawania różnych jezior i bagien.
– W tym roku Muzeum Narodowe realizuje największą inwestycję związaną z budową wystaw stałych: nie tylko w swojej historii, ale także w historii naszego kraju. Po raz pierwszy w historii otwieramy dla naszych zwiedzających kompletne ekspozycje przyrody żywej i nieożywionej oraz ekspozycje poświęcone historii – od średniowiecza do współczesności. W niespełna pół roku Muzeum Narodowe zaoferowało do zwiedzania prawie 8 000 m2 nowej powierzchni. Dzięki temu co miesiąc przyjmujemy około 50 000 zwiedzających – mówi Michal Lukeš, dyrektor generalny Muzeum Narodowego.
Na wystawie nie zabrakło również unikalnych animacji, które znajdują się niemal w każdej gablocie. Kateřina Coufalová, młoda i utalentowana twórczyni, która wygrała międzynarodowy festiwal ilustracji LUSTR w 2020 roku, pracowała nad nimi nieprzerwanie przez kilka lat. Są one skierowane głównie do dziecięcej publiczności i w bardzo zabawny i pouczający sposób wyjaśniają złożone procesy powstawania skamieniałości. Jednocześnie w każdym pomieszczeniu znajdują się eksponaty dotykowe (odlewy prawdziwych skamieniałości), których zwiedzający będą mogli dotknąć.