1 stycznia 2022 roku Muzeum Okręgowe w Sandomierzu zmieniło nazwę na Muzeum Zamkowe w Sandomierzu. Ma teraz dwóch organizatorów – Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Województwo Świętokrzyskie.
Do końca ubiegłego roku muzeum miało czterech organizatorów: MKiDN, Województwo Świętokrzyskie, Miasto Sandomierz i Powiat Sandomierski. Na mocy podpisanego 20 grudnia aneksu do umowy ich liczba zmniejszyła się do dwóch. Budżet muzeum ma wynieść 3 miliony zł (1,5 mln zł to środki MKiDN, kolejne 1,5 mln zł – województwa świętokrzyskiego). Nowa nazwa – Muzeum Zamkowe w Sandomierzu – ma podkreślić historyczny charakter Muzeum.
Zamek w Sandomierzu zbudowano na miejscu pierwotnej warowni istniejącej na wzgórzu co najmniej od X w. Ówczesny książęcy gród otoczony był drewniano-ziemnym wałem oraz systemem zasieków ze skośnie wbitych pali. Od strony wysoczyzny przekopano fosę. Mieściła się tu kasztelania a od przełomu XII-XIII wieku – stolica księstwa dzielnicowego. W XIV wieku Kazimierz Wielki wybudował tu murowany zamek, który prawdopodobnie w tym okresie został połączony z murami miejskimi. W 1525 roku przekształcono go w rezydencję renesansową. Później jeszcze wielokrotnie był przebudowywany.
W 1656 roku zamek sandomierski został wysadzony w powietrze przez wycofujących się z miasta Szwedów. Ocalało jedynie skrzydło zachodnie. Od połowy XVII wieku stał się przede wszystkim budynkiem użyteczności publicznej. Po 1795 roku Austriacy przeznaczyli go na sąd i więzienie, które zlikwidowano w 1959 roku.