Muzea w Berlinie nadal pozostają zamknięte, ale miłośnicy historii mogą skorzystać z nowej oferty online Staatliche Museen zu Berlin. Złożona z sześciu części prezentacja przedstawia m.in. historię popiersia Nefretete wystawionego w Neues Museum. Znajdziemy tu także katalog wystawy 2012/13 „W świetle Amarny. 100 lat odkrycia Nefertiti ” oraz skan 3D słynnego popiersia, który można pobrać ze strony.
Nefretete była żoną faraona Amenhotepa IV (późniejszego Echnatona) i żyła w XIV wieku pne. Pisemne świadectwa zawierające konkretne fakty historyczne dotyczące ich życia pojawiają się niezwykle rzadko, dlatego istnieje wiele założeń i tez dotyczących egipskiej królowej, ale brakuje rzetelnej wiedzy na ten temat. Nie jest znana chociażby data i okoliczności jej śmierci.
Światowej sławy popiersie znaleziono 6 grudnia 1912 roku, podczas wykopalisk w Tell el Amarna w środkowym Egipcie. Kierownikiem prac wykopaliskowych był egiptolog i badacz Ludwig Borchardt, a sfinansował je berliński przedsiębiorca James Simon. Pod koniec wyprawy – jak to zwykle bywało w przypadku wszystkich zagranicznych misji wykopaliskowych – nastąpił obowiązkowy podział znalezisk. Wszystkie, które przypisano stronie berlińskiej, stały się własnością Jamesa Simona, a on w 1920 roku przekazał je Muzeum Berlińskiemu.
W 1924 roku Nefretete została po raz pierwszy zaprezentowana w Berlinie, na dziedzińcu Neues Museum. W czasie wojny popiersie zostało przeniesione i przez dłuższy czas przebywało w Wiesbaden. W 1956 r. wróciło do podzielonego już Berlina, gdzie najpierw było wystawione w Dahlem, a później w Charlottenburgu oraz w Altes Museum na Wyspie Muzeów. Wraz z ponownym otwarciem Neues Museum w 2009 r., Nefretete wróciła do „domu”.
Ponadczasowe piękno i wyjątkowa aura popiersia rzucają czar nie tylko na miliony odwiedzających muzeum – już dawno stało się światową ikoną i jest niezwykle popularne. Wysokiej jakości repliki, które od prawie 100 lat produkowane są w odlewni Staatliche Museen zu Berlin, sprzedają się na całym świecie. Ich produkcja opiera się obecnie na połączeniu technologii cyfrowej i starannej pracy ręcznej. Aby jeszcze poprawić ich jakość i jak najbardziej upodobnić replikę do oryginału, w 2008 roku wykonano skan popiersia. Teraz ów model w wersji 3D jest dostępny do pobrania jako część nowej muzealnej prezentacji.
