Berlińskie Muzeum Sztuki Użytkowej otrzymało cenny eksponat: czapkę z piór autorstwa modystki Anny Düll z Heidelbergu.
Czapka wiosenna pochodzi z lat 20. XX wieku. Ten unikatowy egzemplarz wykonała modystka z Heidelbergu Anna Düll (ok. 1884–1974).
W latach dwudziestych kapelusze były bardzo powszechnym dodatkiem, ale czapki z piórami były popularne tylko wśród zamożnych kobiet. Wieczorem kobiety nosiły bardziej szykowne, błyszczące stroje, ale ich garderoba dzienna była nieco skromniejsza. Aby nadal nadać stylizacji odrobinę ekstrawagancji, świetnym dodatkiem była taka właśnie ozdoba głowy
mówi kuratorka wystawy w Muzeum Sztuki Użytkowej Katrin Lindemann.
Czapka pokryta jest małymi, ściśle przylegającymi do siebie piórami. W zależności od kąta padania światła brązowe pióra bażanta zmieniają kolor z pomarańczowego, przez czerwony, po fioletowy. Umiejscowione w bocznej części zapięcie jest ozdobione wystającymi piórkami, co sprawia, że czapka jest bardzo nietypowa.
W przyszłości pióra będą dokładniej badane pod kątem pochodzenia, być może będzie nam mógł pomóc ornitolog. Jeśli chodzi o modystkę Annę Düll, na razie nie wiemy nic więcej: to, czy miała własny salon kapeluszy w Heidelbergu, jest tak samo niepewne, jak to, czy jest gdzieś więcej modeli, które wyszły spod jej ręki. Na czapce nie ma więcej dowodów na jej pochodzenie, jest tylko etykieta z nazwą salonu ”.
Czapka wiosenna pozostawała w rodzinie do śmierci córki Anny Düll, Charlotte Düll (1914–1985). Wkrótce potem posiadłość Düllów przejęli ich sąsiedzi, Dr. Klaus i Brigitte Breuer. Kiedy ich przyjaciółka, Ulla Rogalski, podczas wizyty w ich domu odkryła czapkę z piór, wpadła w zachwyt. W 1995 roku rodzina Breuerów podarowała jej czapkę. Pani Rogalski zakładała ją tylko na specjalne okazje, a na co dzień trzymała w małym złotym pudełeczku. Kilka tygodni temu, w imieniu swoim i Brigitte Breuer, przekazała czapkę Muzeum Sztuk Użytkowych, by trafiła ona – jak podkreśliła – „w dobre ręce”.
