W Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku miała miejsce kolejna w tym roku odsłona cyklu „Wejście w historię”, tym razem wydarzenie było poświęcone dramatycznym warunkom życia polskiej ludności cywilnej w powstańczej Warszawie.
Ekspozycję otworzył z-ca dyrektora ds. naukowych MIIWŚ, dr Marek Szymaniak: Dzisiaj będziemy opowiadać o Powstaniu Warszawskim w kontekście, o którym mówi się nieco rzadziej, będziemy opowiadać o sytuacji ludności cywilnej, w której znalazła się od 1 sierpnia aż po kres Powstania do początku października 1944 roku (…) W trakcie Powstania Warszawskiego zginęło około 120 tysięcy przedstawicieli ludności cywilnej, w tym dzieci, kobiety, osoby starsze. Niemcy dopuszczali się bestialskiego ludobójstwa przez cały okres trwania tego zrywu narodowego (…) w sposób bezwzględny (…) Gehenna ludności cywilnej Warszawy nigdy nie doczekała się nawet elementarnego zadośćuczynienia (…) Pamięć o stolicy, która została zniszczona w sposób totalny, jest naszym obowiązkiem(…).
Następnie głos zabrał Wojciech Łukaszun, kierownik Działu zbiorów MIIWŚ: Powstanie Warszawskie bywa nazywane Bitwą o Warszawę, najkrwawszą bitwą w historii Polski i oprócz tych walczących, byli tam właśnie oni cywile, którzy próbowali żyć, próbowali opiekować się swoimi rodzinami, były to osoby starsze, dzieci. Czasami w czasie Powstania wręcz te dzieci się rodziły, matki w tych tragicznych warunkach traciły pokarm, nie było czym tych dzieci karmić. Działy się tam straszliwe dramaty(…) Delegatura Rządu i struktury Armii Krajowej rozumiejąc problem i skalę zapotrzebowania zorganizowały akcję pomocy zbiórki kleików, różnych kaszek, mleka w proszku (…).
Prezentowane na wystawie eksponaty tj.: plakat z apelem o pomoc żywnościową dla najmłodszych mieszkańców powstańczej Warszawy autorstwa oficera AK ppor. Mieczysława Jurgielewicza ps. Narbutt / Zbiory MIIWŚ, plecak uszyty podczas powstania warszawskiego dla pogorzelców, rodziny Baran, których mieszkanie i większość mienia spłonęło. / Zbiory MIIWŚ / Dar Walerii Baran, wykonany ręcznie w czasie okupacji miś – zabawka, który należał do Marii Całki, urodzonej w 1943 r. Jej ojciec ppor. Leon Całka ps. Feliks, oficer AK, został rozstrzelany przez Niemców w trakcie powstania warszawskiego podczas masowej egzekucji ulicznej na Ochocie, Warszawa 1943-1944 r. / Zbiory MIIWŚ / Dar Marii Całki, oglądać będzie można w MIIWŚ do połowy września tego roku.
Wydarzenie poprowadziła dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska rzecznik MIIWŚ.
#WejściewHistorię
„Wejście w historię” to akcja, w ramach której na poziomie -1 Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku (przy wejściu głównym) prezentowane są eksponaty związane z aktualnymi rocznicami, wydarzeniami wojennymi lub zagadnieniami okresu wojny i okupacji. Ideą cyklu jest przede wszystkim pokazanie eksponatów na co dzień nieprezentowanych w przestrzeni Muzeum, a związanych z interesującym zdarzeniami i osobistymi historiami.
tekst: dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska