Inauguracja 2. edycji Festiwalu Kultury Utraconej

W Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku odbyła się uroczysta inauguracja 2. edycji Festiwalu Kultury Utraconej, wpisującego się w hasło „Kultura wielu wymiarów”, przyświecającego działalności Muzeum. Wydarzeniem rozpoczynającym tegoroczną odsłonę festiwalu był wernisaż prac Witkacego „Witkacy – dzieło utracone”.

Licznie przybyłych gości przywitał dr hab. Grzegorz Berendt, dyrektor Muzeum II wojny Światowej w Gdańsku: Drugą edycję Festiwalu Kultury Utraconej rozpoczynamy od wydarzeń związanych z jedną z pierwszych ofiar kataklizmu II wojny światowej – twórcy, który targnął się na swoje życie, dzień po tym, jak Armia Czerwona przekroczyła granicę Polski. On i inni poeci, pisarze, muzycy, artyści plastycy, zginęli albo zdecydowali się opuścić nasz kraj i do niego nie wracać z powodu reżimu, który zaimplementowano w latach 1944-45. Spowodowało to ogromną stratę w obszarze polskiej kultury. Nasze przedsięwzięcia służą przypomnieniu tych najbardziej znanych nazwisk, ale nie zapominajmy również o dziesiątkach tysięcy dziennikarzy, nauczycieli, urzędników i artystów, którzy stracili życie, zmarli z wycieńczenia lub nie dane im był powrócić, po maju 1945 roku, do kraju dlatego, że współtworzyli polską elitę społeczną

Otwarcie wystawy poprzedziła prelekcja dr. Przemysława Pawlaka, prezesa Instytutu Witkacego, który z kolei zwrócił uwagę słuchaczy, między innymi, na tragiczną śmierć artysty, stawiając jednocześnie jego twórczość za przykład spuścizny analizowanej w kontekście strat wojennych:

Wiadomość o tej tragedii (śmierci samobójczej Witkacego) szybko dotarła do opinii publicznej w okupowanym kraju. Warszawskie mieszkanie żony Jadwigi Witkiewiczowej spłonęło już we wrześniu 1939 r. w czasie wojny publikowano artykuły wspomnieniowe i analizowano spuściznę Witkacego w kontekście strat wojennych, w różnych obszarach nauki, sztuki i filozofii. Był to artysta wszechstronny – malarz, rysownik, fotograf – człowiek teatru – dramatopisarz, scenograf, reżyser, założyciel teatrów niezależnych – pisarz, teoretyk sztuki, autor teorii Czystej Formy, publicysta, performer, wreszcie filozof – twórca systemu ontologicznego. Dlatego zaraz po zakończeniu wojny jego biogram umieszczano w rozmaitych publikacjach podsumowujących polskie straty kulturalne. Witkacy to niestety dobry przykład do omawiania każdego ich rodzaju.

Następnie dokonano otwarcia wystawy pn. Witkacy – dzieło utracone. Zwiedzaniu towarzyszył spektakl słowno-muzyczny Witkacy Tribute Ensemble – Wistość Rzeczy w wykonaniu artystów z międzynarodowej grupy tworzonej przez instrumentalistów, kompozytorów, wokalistów, aktora oraz malarza. Podczas koncertu wystąpili: Paweł Sakowski – recytacja, Wojciech Jachna – trąbka, Bogusław Raatz – gitara, syntezator gitarowy, Daniel Mackiewicz – instrumenty perkusyjne.

Wystawę, na którą składa się 12 prac artysty, a które pochodzą z kolekcji Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, w zbiorach którego znajduje się największa kolekcja dzieł Witkacego na świecie oraz z Muzeum Narodowego w Krakowie, oglądać będzie można do 27 maja. Obok rysunków oraz portretów wykonanych techniką pasteli na papierze, na ekspozycji prezentowane są między innymi jedne z najwcześniejszych prac Witkacego tj. Kuszenie św. Antoniego I oraz Kompozycja z tancerką. Ponadto na wystawie oglądać można także osobiste pamiątki min.: prywatną korespondencję, w szczególności z Janem Leszczyńskim, filozofem UJ i przyjacielem artysty.