KIEDY: 16 marca 2024 r., godz. 17:00
GDZIE: Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie – Galeria „Semafor”, ul. Licealna 18, Sochaczew
WSTĘP WOLNY
W Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie w Galerii „Semafor” zostanie otwarta nowa ekspozycja czasowa. Będzie to wystawa fotografii Tomasza Jankowskiego, zatytułowana „Cztery pory roku na polskich kolejach wąskotorowych”.
Nowa wystawa w Galerii „Semafor” stanowi wypadkową pasji Autora do licznych wąskotorowych peregrynacji, jak również zamiłowania do utrwalania dziedzictwa kultury technicznej w fotograficznym kadrze. Wykonane w latach 2006–2024 fotografie stanowią swoistą kronikę licznych hobbystycznych podróży – sentymentalną wyprawę w czasy, gdy wąskotorówki w Polsce służyły nie tylko celom turystycznym. Dzięki subiektywnie wyselekcjonowanym z podróżnego archiwum obrazom wystawa stanowi autorskie spojrzenie na rozsiane po całym kraju koleje wąskotorowe. Ponadto, z uwagi na likwidację wielu linii, niektóre z zatrzymanych w kadrze scen nabrały już obecnie dokumentalnego charakteru. Fotografie prezentują nie tylko przeszłość, ale również współczesną rodzimą kolejową rzeczywistość, w tym infrastrukturę, tabor, personel oraz pasażerów. Podział zdjęć uwzględnia różne szerokości toru (600, 750, 785 i 1000 mm) i takież wąskotorówki oraz – w nawiązaniu do tytułu wystawy – zdeterminowane porami roku, różnorodne uwarunkowania pogodowe.
Galeria „Semafor” w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie powstała w 2019 r. Dzięki specjalnie zaaranżowanej przestrzeni cyklicznie prezentowane są tu ekspozycje czasowe malarstwa, rzeźby i fotografii związanej z tematyką kolejową. Do tej pory w galerii zaprezentowane zostały cztery wystawy, tj. malarstwo Romana Pieńkowskiego, Marka Cieśli i Janusza Dziurawca oraz fotografie Igora Przybylskiego.
W związku z wernisażem wstęp do muzeum tego dnia od 16:00 będzie bezpłatny.
Tomasz Jankowski urodził się 29 lipca 1974 r. w Warszawie. Ukończył Liceum Księgarskie w Warszawie oraz uzyskał tytuł magistra historii na Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku (specjalizacja archeologiczna i nauczycielska). Od 1996 r. pracuje w Resorcie Statystyki w Zakładzie Wydawnictw Statystycznych w Warszawie. Od dziecka interesował się transportem szynowym, jednak z powodu wady wzroku nie mógł obrać kariery maszynisty kolejowego. Koleją wąskotorową jechał po raz pierwszy w wieku dziesięciu lat na Grójeckiej Kolei Dojazdowej, która stała się obok kolei sochaczewskiej jego ulubioną wąskotorówką. Pierwsze kontakty z tym rodzajem transportu publicznego, a także z publikacjami zmarłego w 2024 r. Bogdana Pokropińskiego sprawiły, iż tematyką wąskiego toru poważnie zainteresował się jeszcze w dzieciństwie. Zgłębianie historii wąskotorówek, a także tematyki transportu tramwajowego, stało się w późniejszym czasie jego dominującą pasją. Ponadto wśród zainteresowań własnych znalazła się architektura militarna, militaria oraz tematyka konfliktów zbrojnych. Aby uchwycić w kadrze dziedzictwo kultury technicznej realizował na terenie całego kraju liczne sesje fotograficzne, dokumentujące zabytki związane z wąskim torem i transportem tramwajowym, z których wybrane opublikowane zostały w wychodzących w Polsce branżowych periodykach, jak „Wąskie Tory”, „Stalowe Szlaki”, czy „Świat Kolei”. Wykorzystywane były również w wielu materiałach promocyjnych, tj. biletach, magnesach, pocztówkach czy kalendarzach. Jako współpracownik mediów branżowych opublikował ponad 100 artykułów poświęconych szeroko pojętej problematyce transportu szynowego. Ponadto jako wolontariusz uczestniczył w przywracaniu ruchu na kolejach: krośniewickiej, śmigielskiej, mławskiej, przeworskiej i piaseczyńskiej (grójeckiej). W 2019 r. był prelegentem w ramach organizowanego przez Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie oraz Stację Muzeum w Warszawie cyklu konferencji popularno-naukowych zwieńczonych publikacją pn. „Koleje polowe na ziemiach polskich w okresie I wojny światowej – funkcja, znaczenie i późniejsze wykorzystanie”. W latach 2001–2024 przejechał kolejami wąskotorowymi w Polsce, Czechach, Słowacji, Ukrainie, Niemczech, Szwajcarii, Holandii, Włoszech i na Węgrzech w sumie 27 173 km. Wyprawy te odbywały się po różnych szerokościach wąskiego toru, tj. 381, 480, 500, 550, 600, 630, 700, 750, 760, 785, 900, 950, 1000 oraz 1067 mm.
Muzeum Kolei Wąskotorowej