W tym roku Festiwal odbędzie się w Białymstoku od 24 do 27 sierpnia. Od 2013 roku organizowany jest w ramach projektu Wschód Kultury łączącego we współpracy Białystok, Lublin i Rzeszów z krajami Partnerstwa Wschodniego.
Od początku swego istnienia (2007 r.) Inny Wymiar prezentuje bogactwo wielokulturowości Podlasia, w szczególności Białegostoku. Promuje ideę dialogu i tolerancji w mieście zróżnicowanym kulturowo, gdzie od wieków mieszkali obok siebie Polacy, Rosjanie, Białorusini, Tatarzy, Ukraińcy, Litwini, Żydzi i Niemcy. Przywraca pamięć o utraconym, jednocześnie ukazując dokonania współczesne, łączy historię ze współczesnymi działaniami artystycznymi. Podczas festiwalu swoją twórczość prezentują zawsze artyści wywodzący się z różnych narodowości i kultur, również tych, które współtworzyły w przeszłości historię i kulturę regionu.
24-27 sierpnia 2023
wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny, na niektóre obowiązują zapisy lub rejestracja
PROGRAM:
24 sierpnia 2023 (czwartek)
10:00 Jak może brzmieć Twój podcast – warsztaty dla młodzieży / Miłka Malzahn
BOK/CLZ, ul. Warszawska 19, obowiązują zapisy – szczegóły wkrótce
13:00 Future/past – warsztaty muzyczne dla młodzieży / Miss God
Pracownia Miss God, obowiązują zapisy: missgodmusic@gmail.com
16:30 Lewis Hine – Fotografia zaangażowana / otwarcie wystawy
Białostocki Ośrodek Kultury, Klub Fama, ul. Legionowa 5
17:00 Marek Dolecki – Uważne spojrzenie / otwarcie wystawy
Białostocki Ośrodek Kultury, ul. Legionowa 5, foyer Forum
18:00 Justyna Mielnikiewicz – W Ukrainie / otwarcie wystawy
BOK/CLZ, Warszawska 19
19:00 Sutari / koncert
BOK/CLZ, ul. Warszawska 19
20:30 Szkice z Polski, reż. M. Bekaert / film z muzyką na żywo: Polski Piach i prelekcją Michała Pieńkowskiego (szersza informacja poniżej)
Białostocki Ośrodek Kultury, kino Forum, ul. Legionowa 5
22:00 Petr Yac, Pin Park / koncerty
Białostocki Ośrodek Kultury, klub Fama, ul. Legionowa 5
25 sierpnia 2023 (piątek)
10:00 Jak może brzmieć Twój podcast – warsztaty dla młodzieży / Miłka Malzahn
BOK/CLZ, ul. Warszawska 19, obowiązują zapisy – szczegóły wkrótce
13:00 Future/past – warsztaty muzyczne dla młodzieży / Miss God
Pracownia Miss God, obowiązują zapisy: missgodmusic@gmail.com
17:00 Biele / koncert
BOK/CLZ, ul. Warszawska 19
18:00 Oxford Drama, ARS LATRANS Orchestra, Natalia Szroeder / koncerty
Rynek Kościuszki
22:00 Kathia, Youth Novels / koncerty
Białostocki Ośrodek Kultury, klub Fama, ul. Legionowa 5
26 sierpnia (sobota)
10:00 Jak może brzmieć Twój podcast – warsztaty dla młodzieży / Miłka Malzahn
BOK/CLZ, ul. Warszawska 19, obowiązują zapisy – szczegóły wkrótce
10:00 Tajemnice Jaroszówki – spacer przyrodniczo-historyczny/ Paweł Średziński, Grzegorz Grygoruk
Pietrasze i Jaroszówka, obowiązuje rejestracja online – szczegóły wkrótce
11:00 Diafilm live, Bajki na taśmach / pokaz bajek z muzyką na żywo dla dzieci 3+
Białostocki Ośrodek Kultury, klub Fama, ul. Legionowa 5, obowiązuje rejestracja online – szczegóły wkrótce
12:00 Dźwięki Przyszłości. Muzyka, Młodzież i Kultura w Białymstoku – debata / Miss God
BOK/CLZ, ul. Warszawska 19
14:00 Diafilm live, Bajki na taśmach / pokaz bajek z muzyką na żywo dla rodzin z dziećmi 5+
Białostocki Ośrodek Kultury, klub Fama, ul. Legionowa 5, wstęp wolny
15:00 Zapomniane melodie – taneczne pocztówki z tamtego miasta (1918-1939) / Podlaskie Stowarzyszenie Tańca
działania familijne, początek: ul. Warszawska 30 (Restauracja Atmosfera)
16:00 NOWOSIELSKI Audiovisual Misterium – Artur Dutkiewicz Trio, Andrzej Wąsik visual / koncert
Białostocki Teatr Lalek, ul. Kalinowskiego 1
18:00 Miłka Malzahn, Dziennik Zmian / koncert
BOK/CLZ, ul. Warszawska 19
19:00 Babadag, Kapela ze Wsi Warszawa i Amrat Hussain Brothers Trio / koncerty plenerowe
Rynek Kościuszki
22:00 KIWI, Jann / koncerty
Białostocki Ośrodek Kultury, sala Forum, ul. Legionowa 5, bezpłatne wejściówki dostępne online – szczegóły wkrótce
27 sierpnia 2023 (niedziela)
10:00 W solnickiej „dżungli” – spacer przyrodniczo-historyczny/ Paweł Średziński, Grzegorz Grygoruk
Las Solnicki i Zwierzyniec, obowiązuje rejestracja online – szczegóły wkrótce
12:00 Osiedle Przydworcowe – spacer edukacyjny / Andrzej Kłopotowski
Osiedle Przydworcowe, zbiórka przy Rzemieślniku, róg ul. św. Rocha i Sukiennej
14:00 Grupa Studnia O. – Bajki tatarskie / plenerowy program muzyczny dla dzieci
altana w ogrodzie meczetu Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP, ul. Piastowska 13 F
15:00 Zapomniane melodie – taneczne pocztówki z tamtego miasta (1918-1939) / Podlaskie Stowarzyszenie Tańca
działania familijne, początek: ul. Warszawska 30 (Restauracja Atmosfera)
16:00 Mała Orkiestra Dancingowa / koncert
Rynek Kościuszki
17:00 Trzy minuty zawieszone w czasie, reż. Bianca Stigter / film z prelekcją Rafała Pawłowskiego
Białostocki Ośrodek Kultury, kino Forum, ul. Legionowa 5
18:30 Łukasz Ojdana & Mariia Ojdana i Drevo / koncert
Białostocki Teatr Lalek, ul. Kalinowskiego 1
20:00 Kobiety Wschodu vol. 4 / wydarzenie towarzyszące
Pałac Branickich
Organizatorzy:
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Narodowe Centrum Kultury
Białostocki Ośrodek Kultury
Miasto Białystok
Pokaz filmu „Szkice z Polski” + muzyka na żywo Polski Piach
24 sierpnia 2023, godz. 20:30
Białostocki Ośrodek Kultury, kino Forum, ul. Legionowa 5
wstęp wolny
prelekcja przed filmem: Michał Pieńkowski
Szkice z Polski / Croquis polonais
Belgia 1920-1931, 56′
reż. Maurice Bekaert
„Szkice z Polski” to jeden z dwóch zachowanych amatorskich, zapisanych jednak na taśmie 35 mm, filmów podróżniczych Maurice’a Bekaerta (oba znajdują się w zbiorach La Cinématheque royale de Belgique). Bekaert był prawnikiem, ale w pewnym momencie związał swoją karierę zawodową z działalnością handlową, co pozwoliło mu odwiedzać wiele krajów i przy okazji oddać się nowej pasji – filmowaniu. Niespotykana w amatorskich produkcjach jakość zdjęć, a także czas ich powstania sprawiają, że „Szkice…” są jednym z najciekawszych i najbardziej unikatowych obrazów życia w przedwojennej Polsce.
O (najprawdopodobniej trzech) wizytach Bekaerta w naszym kraju wiadomo niewiele. W prasie jego nazwisko pierwszy raz pojawia się w 1929 roku. „Kurjer Poznański” opublikował wówczas listę gości zaproszonych na Powszechną Wystawę Krajową. Gazeta donosiła także, że Belg zatrzymał się w prestiżowym hotelu Bazar. Prawdopodobnie w tym czasie powstała część zdjęć, które później weszły do filmu. Pewne natomiast jest, że ujęcia południowej Polski i Gdyni pochodzą z 1931 roku. Donosił o tym komunikat Polskiej Agencji Telegraficznej: „W dniu 5 lipca do Polski przybywa znany podróżnik belgijski Maurycy Bekaert. Zwiedzi on południową Polskę, skąd przez wschodnie pogranicze uda się do Puszczy Białowieskiej, a stamtąd do Gdyni. Po powrocie do Belgii wygłosi w tamtejszym automobilklubie odczyt o swych wrażeniach z Polski. W czasie podróży Bekaert dokona zdjęć filmowych”. Jego nazwisko znajdujemy także na liście gości willi Radowid w Zakopanem, w której Belg zatrzymał się między 16 a 22 lipca.
Podróże Maurice’a Bekaerta do Polski nie pozostały bez wpływu na jego życie prywatne. Ten wielki przyjaciel Polski i propagator jej kultury w grudniu 1931 roku został uhonorowany jednym z najwyższych odznaczeń państwowych – orderem Polonia Restituta.
Restauracja filmu została wykonana przez FINA. Podstawą były skany 4K wykonane w Cinémathèque royale de Belgique (CRB) z oryginalnej, tintowanej kopii na podłożu łatwopalnym (nitro) i pochodzącej ze zbiorów CRB.
Trzy minuty zawieszone w czasie
27 sierpnia 2023, godz. 17:00
Białostocki Ośrodek Kultury, kino Forum, ul. Legionowa 5
wstęp wolny
prelekcja przed filmem: Rafał Pawłowski
Trzy minuty zawieszone w czasie / Three Minutes – A Lengthening
Niderlandy, Wielka Brytania, 2021, 68’
reż. Bianca Stigter
narratorka: Helena Bonham Carter
Niezwykłe trzy minuty amatorskiego filmu z 1938 roku stają się medytacją nad społecznością Żydów z Nasielska na kilka chwil przed Zagładą.
Glenn Kurtz znalazł w domu swoich rodziców na Florydzie trzyminutowy film z ich rodzinnej wioski – Nasielska, nakręcony w 1938 roku. Bianca Stiger te trzy minuty zmieniła w medytację nad społecznością, której już nie ma. Przeprowadza śledztwo nad postaciami występującymi w filmie, bo to być może jedyny zachowany ślad ich istnienia z czasów, kiedy mogli żyć w spokoju.
Jak długo oglądamy i analizujemy te trzy minuty, tak długo historia społeczności Żydów z Nasielska może trwać. A fascynujące medium, jakim jest film, w unikalny sposób przechowuje pamięć i życie. Po raz kolejny okazuje się, że prywatne amatorskie nagrania być może są najbardziej fascynującą częścią kina.
Rafał Pawłowski (ur. 1976) – dziennikarz i krytyk filmowy, fotograf, scenarzysta. Z wykształcenia historyk i menadżer kultury. Absolwent kursu scenariuszowego w Warszawskiej Szkole Filmowej. Publikował m.in. na łamach „Gazety Wyborczej”, „Wysokich Obcasów”, miesięczników „Kino”, „Film”, „Machina”, „Magazyn Filmowy”, „Ekrany” oraz „Cinema”. Współpracuje m.in. ze Studiem Munka, Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Polską Akademią Filmową, Festiwalem Doc Against Gravity w Warszawie, Krakowskim Festiwalem Filmowym, Kinem na Granicy w Cieszynie, Koszalińskim Festiwalem Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”. Współautor książki „Europejskie Kino Gatunków t.3” (2021). Wegetarianin. W wolnym czasie spaceruje brzegiem morza i fotografuje koncerty jazzowe.
Lewis Hine: Fotografia zaangażowana
wernisaż: 24 sierpnia 2023, godz. 16:30
klub Fama, ul. Legionowa 5
wstęp wolny
Lewis Hine (1874–1940) był amerykańskim socjologiem i fotografem, uważanym za ojca fotoreportażu społecznie zaangażowanego. Szczególną uwagę poświęcał osobom z niższych warstw społecznych i wykorzystywanych do ciężkiej pracy. Jako młody chłopak sam zmuszony był podjąć pracę w ciężkich warunkach, dlatego dążył do tego, aby robione przez niego zdjęcia miały wpływ na zmianę sytuacji fotografowanych ludzi.
W 1908 roku Hine rozpoczął pracę jako fotoreporter dla National Child Labor Committee (NCLC), prywatnej organizacji założonej cztery lata wcześniej, by walczyć z eksploatacją dzieci w amerykańskim przemyśle. Szczególny sentyment budzili w nim mali nowojorscy gazeciarze, tzw. „newsies”. W tamtym czasie w USA pracowało ok. 20 procent dzieci w wieku od 10 do 15 lat. Dzieci wykonywały pracę dorosłych za dużo niższą stawkę, nie skarżąc się przy tym na złe warunki. Niektóre gałęzie przemysłu, jak kopalnie czy farmy, do prostych, powtarzalnych czynności zatrudniały nawet pięciolatki. Pracujące dzieci nie chodziły do szkoły – praca zaczynała się o świcie i trwała do zmierzchu, dniówka dziecka trwała średnio od 8 do 12 godzin.
Na zlecenie NCLC Lewis Hine przez 16 lat odwiedzał kolejne stany USA i kolejne zakłady pracy zatrudniające dzieci: tkalnie, kopalnie, młyny, fabryki produktów spożywczych. Działał często wbrew woli właścicieli i dyrekcji, nie wahając się przy tym zmieniać swoją tożsamość. Kiedy zabraniano mu wstępu na teren fabryki, fotografował dzieciaki o świcie lub o zmierzchu, po wyjściu z pracy. Rozmawiał z nimi, łatwo zdobywając ich zaufanie. Wbrew ówczesnym zasadom portretowania, nakazującym modelowi udawanie, że wcale nie pozuje, Hine kazał dzieciom patrzeć prosto w obiektyw. Widz patrzy na dziecko, a dziecko patrzy widzowi prosto w oczy, często z niemym wyrzutem. Owocem zaangażowania Hine’a i osób jemu podobnych była ustawa Keatinga-Owena (The Keating–Owen Child Labor Act) z 1916 roku – reforma regulująca zasady pracy niepełnoletnich.
Prezentowane fotografie pochodzą ze zbiorów Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych.
Marek Dolecki: Uważne spojrzenie
wernisaż: 24 sierpnia 2023, godz. 17:00
Foyer Forum, ul. Legionowa 5
wstęp wolny
Rozlewiska rzek, krowy na pastwiskach, ławeczki przy drogach, oczy pamiętające dawno minione czasy… Takie obrazy zrosły się z wyobrażeniem Podlasia i są już chyba nieodłączną częścią mitu o tej krainie.
Spojrzenie Marka Doleckiego sięgało znacznie dalej niż tematy, jakie realizował jako reporter, choć i w nich widać niebywałą spostrzegawczość, zmysł i wrażliwość, szczególnie ukierunkowaną na drugiego człowieka. Fotograf, wspomagany obiektywem aparatu, kierował wzrok na zanikającą tkankę miejsca, wsłuchiwał się w ostatnie tchnienia dawnego świata, czujnie obserwując zarazem wszystko to, co nowe: zmiany urbanistyczne, kulturowe czy pokoleniowe, które zaczynały kształtować przyszłość, w jakiej obecnie żyjemy.
Zatrzymajmy się na chwilę i spójrzmy na przełom lat 80. i 90. XX wieku. Wielu osobom ten czas może już uleciał z pamięci, część z nas go wcale nie doświadczyła, na szczęście został „zatrzymany” na fotografiach, będących wycinkiem podróży, jakie Marek Dolecki odbył po podlaskiej krainie. Tej mitycznej i tej całkowicie przyziemnej.
Marek Dolecki (1943-2015) – fotografował od 1972 roku, a od 1974 także uczył fotografii. W latach 1977–1987 był aktywnym członkiem Białostockiego Towarzystwa Fotograficznego. Należał też do Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenia Twórców oraz Związku Polskich Artystów Fotografików. Od 1988 roku, jako fotoreporter prasowy, współpracował z gazetami regionalnymi i ogólnopolskimi. Był nauczycielem w Policealnym Studium Fotografii w Białymstoku. W 1989 roku, w uznaniu osiągnięć fotograficznych został uhonorowany tytułem Artiste FIAP (AFIAP), nadanym przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej FIAP.
Justyna Mielnikiewicz: W Ukrainie
wernisaż: 24 sierpnia, 18:00, wystawa czynna do 22 października codziennie oprócz poniedziałków w
godz. 10:00-17:00
Centrum im. Ludwika Zamenhofa, ul. Warszawska 19
wstęp wolny
wystawa czynna do 22 października
Dla mnie najważniejsze w fotografii są ludzkie emocje – Justyna Mielnikiewicz
Zbrojny atak Rosji 24 lutego 2022 roku nie był zupełnym zaskoczeniem dla Ukraińców. Od 2014 roku sytuacja była bardzo napięta – zainicjowana i animowana przez Rosję wojna podjazdowa na wschodnim i południowym terytorium Ukrainy, utworzenie separatystycznych, prorosyjskich republik Donieckiej i Ługańskiej oraz aneksja Krymu zdestabilizowały życie mieszkańców w tych rejonach.
W lutym 2022 roku Władimir Putin w orędziu do narodu rosyjskiego ogłosił początek wojny, którą on sam nazwał specjalną operacją wojskową mającą na celu obronę ludności Donbasu przed „ludobójstwem” ze strony państwa ukraińskiego oraz przeprowadzenie „demilitaryzacji” i „denazyfikacji” Ukrainy.
Justyna Mielnikiewicz od 2014 roku dokumentuje wydarzenia w Ukrainie. Część prezentowanych na wystawie zdjęć pochodzi z jej autorskiego albumu „Ukraine runs through it”, który pokazuje zdarzenia, ludzi oraz ich losy od rewolucji godności do roku 2019. Pozostałe zdjęcia ukazują czas wojny, tworząc zapis ludzkich dramatów, rozstań, zniszczeń, śmierci i pustki ostatnich kilku miesięcy. Każde zdjęcie związane jest z konkretną historią i konkretnymi osobami. To żołnierze, wolontariusze, uchodźcy, cisi bohaterowie i niewinne ofiary rosyjskiej agresji. Autorka zatrzymuje w kadrze ich indywidualne losy, nieoczekiwanie i tragicznie uwikłane w historię regionu i zaborczą politykę Rosji.
Justyna Mielnikiewicz – polska fotografka i dokumentalistka, na stałe mieszkająca w Tbilisi w Gruzji. Fotografować zaczęła pod koniec studiów (była studentką filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim). Początkowo pracowała w krakowskim oddziale „Gazety Wyborczej” (1999), ale szybko zdecydowała się na samodzielność w wyborze interesujących ją tematów.
Często fotografuje w rejonach konfliktów i w miejscach, które były lub są objęte działaniami wojennymi. Swoją uwagę koncentruje głównie na obszarach byłego Związku Radzieckiego. Tworzy autorskie, rozpięte w czasie cykle, które publikuje jako książki: „Woman with a Monkey – Caucasus in Short Notes and Photographs” wieńczyła projekt realizowany w regionie Kaukazu w latach 2001–2014, a „Ukraine Runs Through It” to publikacja wydana w 2019 roku i podsumowująca część projektu ukraińskiego rozpoczętego pięć lat wcześniej. Temat ukraiński fotografka podjęła na nowo po wybuchu wojny 24 lutego 2022 roku.
Z kolei na projekt „What Would People Say?”, będący fotograficznym zapisem historii kobiet, seksualności i gender w byłych republikach sowieckich, złożyły się mniejsze serie, m.in.: „Miasto kobiet – Białoruś”, „Femen – Ukraina” i „Ziemia niczyja – Armenia”. Materiał ten znalazł się w „GoGo Magazine”, książce zaprojektowanej w formie kolorowego miesięcznika o kobietach w Europie Wschodniej.
Fotografie Justyny Mielnikiewicz były publikowane w wielu gazetach i magazynach, m.in. w „The New York Times”, „Newsweek Polska”, „Paris Match”, „The Wall Street Journal”, „National Geographic”, „Monocle”, „Stern” i „Le Monde”. Są komentowane i wysoko oceniane, o czym świadczą prestiżowe wyróżnienia, takie jak grant W. Eugene Smith Fund czy druga nagroda World Press Photo w kategorii People in the News, która została przyznana autorce w 2008 roku za zdjęcia z objętej wojną Osetii Południowej, wykonane na zlecenie „The New York Times”.
Joanna Zubrycka/Miss God: Future/Past
22-25 sierpnia 2023, godz. 13:00-16:00
Pracownia Artystyczna Miss God
obowiązują zapisy pod adresem: missgodmusic@gmail.com
Podczas warsztatów łączących tradycję ze współczesnością uczestnicy nauczą się pieśni tradycyjnej i stworzą do niej współczesną elektroniczną aranżację. W przyjaznej atmosferze poznają zasady i narzędzia pozwalające rozpocząć swoją przygodę z muzyką, ale również ją rozwinąć. Poznają profesjonalne programy do tworzenia muzyki, zaprogramują sekwencje rytmiczne i melodyczne. Dowiedzą się, czym są syntezatory wirtualne, a także zapoznają z bankiem brzmień oraz nagrywaniem głosu.
Warsztaty odbędą się w dniach 22-25 sierpnia w Pracowni Artystycznej Miss God, wyposażonej w profesjonalny sprzęt do produkcji muzycznej (monitory studyjne, kontrolery, program muzyczny, syntezatory, procesory wokalne, mikrofony, preampy, mixer).
Joanna Zubrycka / Miss God – magister sztuki, aktorka, wokalistka, producentka muzyczna, współzałożycielka Stowarzyszenia Inicjatyw Artystycznych SUPERNOVA, w ramach którego zrealizowała kilkadziesiąt wydarzeń artystycznych. Od 10 lat realizuje swój autorski projekt Miss God, współpracuje również z innymi twórcami, takimi jak Lukasyno, Południce, VSHOOD. Tworzy muzykę do filmów, spektakli teatralnych oraz słuchowisk radiowych. Zrealizowała kilkanaście teledysków i poprowadziła kilkadziesiąt warsztatów artystycznych z dziećmi, młodzieżą i seniorami.
Miłka O. Malzahn: Jak może brzmieć Twój podcast
24-26 sierpnia 2023, godz. 10:00-13:00
Centrum im. Ludwika Zamenhofa, ul. Warszawska 19
udział bezpłatny, obowiązują zapisy – tel. 85 67 67 367 lub osobiście w kasie CLZ od wtorku do niedzieli w godz. 10:00-17:00
Po teoretyczno-praktycznych warsztatach uczestnicy będą umieli przygotować odcinek własnego podcastu.
Informacje praktyczne:
warsztaty skierowane do młodzieży (15+), odbędą się 3 spotkania po 3 godziny (część teoretyczna + praktyka: nagrania, ćwiczenia, montaż), do warsztatów będzie potrzebny własny sprzęt: telefon lub dyktafon, słuchawki, mile widziany laptop z oprogramowaniem audacity.
Omówienie potrzeb, umiejętności, marzeń podcastowych uczestników Podcast to praca głosem, więc w programie znajdą się takie zagadnienia, jak: rola głosu w podcaście narracyjnym; ćwiczenia głosu i sposobu mówienia przed mikrofonem; omówienie podcastów pod kątem atrakcyjności tematu i przedstawionej treści; storytelling jako najważniejszy element w podcaście narracyjnym; ćwiczenia ze sztuki rozmowy oraz storytellingu; określenie tematu i wstępnego pomysłu na własny odcinek Wybranie formy podcastu (przy okazji – ustalenie po co nam taka działalność, jaki ma być przekaz, dla kogo, dlaczego) Sztuka montażu i edycji nagrania (m.in. jak wycinać przejęzyczenia, skracać nagranie, wyciąć szum, podgłośnić i poprawić jakość swojego głosu, a także dodać muzykę)
Jak / gdzie / za co publikować swoje nagrania + Intro, outro, dżingle w podcastach.
Zagadnienia:
Nazwa podcastu. Identyfikacja wizualna (canva). Muzyka (freesound).
Opracowanie koncepcji dżingli
Na co zwrócić uwagę podczas realizacji dżingli? – pokaz w programie montażowym WaveLab i ćwiczenia równolegle wykonywane przez uczestników
Czy warto tworzyć scenariusz podcastu?
Miłka O. Malzahn – od 20 lat radiowiec, pisarka, od dwóch lat także podcasterka. Tworzy treści nieoczywiste, ponadczasowe. Niektóre odcinki jej “Dziennika Zmian” zdobywają nagrody, inne po prostu poruszają słuchaczy. Po raz drugi została nominowana do tytułu “Podcastera roku” (2022), ceni kontakt z odbiorcami wszelkiej sztuki słowa i potrafi stworzyć coś z niczego. Na specjalne życzenie.
Paweł Średziński, Grzegorz Grygoruk: Tajemnice Jaroszówki
26 sierpnia 2023, godz. 10:00
udział bezpłatny, obowiązuje rejestracja, wymagania: dobre obuwie i strój do przejścia terenowego, przydadzą się lornetki
Na odkrywanie tajemnic świata przyrody i historii zapraszamy razem z ornitologiem Grzegorzem Grygorukiem oraz historykiem, publicystą i miłośnikiem przyrody Pawłem Średzińskim!
Białystok skrywa wiele dzikich tajemnic. Jedną z nich są lasy miejskie położone w północnej części miasta. Odnajdziemy w nich źródliska, strumienie, wzgórza i skarpy, spadające ku dolinie rzeki Supraśl. Las Pietrasze, który dziś porasta poligon, jest miejscem występowania ptaków, schronieniem dla wielu innych gatunków zwierząt. W sąsiedztwie tego lasu odnajdziemy dolinę strumienia Jaroszówki. Powstał nad nim młyn, stawy, a idąc w górę strumienia odkryjemy głębokie jary, nisze źródliskowe, a ostatni górny odcinek jest jednym z najpiękniejszych obszarów zielonych w mieście.
Eksperci twierdzą, że podobny krajobraz znajdziemy jedynie w Suwalskim Parku Krajobrazowym. Na odkrywanie tajemnic świata przyrody i historii zapraszają ornitolog, Grzegorz Grygoruk oraz historyk, publicysta i miłośnik przyrody, Paweł Średziński.
O prowadzących:
Paweł Średziński – doktor nauk humanistycznych, publicysta, historyk, miłośnik przyrody i autor książek „Puszcza Knyszyńska. Opowieści o lesunach, zwierzętach i królewskim lesie, a także o tajemnicach w głębi lasu skrywanych”, „Syria. Przewodnik po kraju, którego nie ma” i „Łoś. Opowieści o gapiszonach z krainy Biebrzy”. Przez kilkanaście lat pracował w organizacjach zajmujących się ochroną przyrody. Publikuje m.in. w OKO.press i „Więzi”. Pisze o przyrodzie, ludziach, pograniczu, Bliskim Wschodzie i Afryce. Jeden z bohaterów książki Marcina Dorocińskiego „Na ratunek. Rozmowy o zwierzętach, naturze i przyszłości naszej planety”. Laureat Stołka Roku „Gazety Wyborczej”.
Prowadzi stronę dziki.bialystok.pl.
Grzegorz Grygoruk – przyrodnik i ornitolog. Białostoczanin. Od lat prowadzi monitoring ptaków w Polsce północno-wschodniej. Działa w Towarzystwie Przyrodniczym „Dubelt”. Jest zaangażowany w projekt ochrony kulika wielkiego. Współautor książki „Ptaki Białegostoku”. Prowadzi warsztaty i zajęcia ornitologiczne. Jak podkreśla: „W mieście sezon na ptaki trwa przez cały rok. To wynika również ze specyficznych miejskich warunków, dostępności pokarmu i miejsc odpoczynku. Jakkolwiek to zabrzmi, czasami ptakom łatwiej przetrwać zimę w mieście. Mamy wiele takich miejsc, o których często ludzie nie wiedzą, omijają, przechodzą obok”.
Diafilm live: Współczesne bajki na taśmach
26 sierpnia 2023, godz. 11:00
klub Fama, ul. Legionowa 5
obowiązują zapisy, dla rodzin z dziećmi w wieku 3+, wydarzenie w języku białoruskim
Program pokazu składa się z bajek współczesnych autorów białoruskich interpretowanych i czytanych przez profesjonalnych aktorów i muzyków projektu „Diafilm live”. Będą to bajki i wiersze Nadziei Jaśminskiej, Wolhi Hapiejewej, Andreja Chadanowicza i Andreja Skurko.
Same taśmy z bajkami i proces ich oglądania mają ogromną wartość kulturową, gdyż nad ich produkcją pracowali najlepsi autorzy i artyści tamtych czasów. Pokaz diafilmów to magiczne wydarzenie dla całej rodziny w atmosferze „analogowego” cudu. Rodzice będą mogli powrócić do ciepłych wspomnień z dzieciństwa, kiedy zwykłe białe prześcieradło mogło stać się portalem do baśniowych światów. Dzieci zobaczą i usłyszą bajki pokazane w niecodzienny dla nich sposób – za sprawą rzutnika (tzw. „latarni magicznej”) oraz profesjonalnego udźwiękowienia przez aktorów i muzyków.
Po seansie dzieci i ich opiekunowie wezmą udział w warsztatach teatru cieni – pod wiązką projektora stworzą własnych bohaterów i nową opowieść. „W naszym projekcie staraliśmy się zachować najlepsze tradycje produkcji taśm z bajkami. Autorzy i artyści, którzy pracowali nad bajkami, których poznacie na naszym wydarzeniu, to nasi rówieśnicy.
Bardzo cenne jest dla nas również to, że usłyszymy żywy, współczesny język białoruski!” – piszą twórcy projektu.
Alena Hiranok – białoruska aktorka teatralna, filmowa i dubbingowa. Absolwentka Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuki na kierunku: sztuka aktorska teatru dramatycznego i kina. Pracowała w Nowym Teatrze Dramatycznym i Teatrze Studio Aktora Filmowego w Mińsku, pracowała w telewizji na planie programu dziecięcego „Kałychanka”. Współtworzy projekt teatralno-muzyczny “Diafilm live”.
Natalla Lewanawa – reżyserka teatralna, aktorka, kuratorka projektów teatralnych z Mińska. Ukończyła Białoruską Państwową Akademię Sztuk (specjalność reżyseria teatru dramatycznego). Inspiratorka i współorganizatorka Festiwalu Bajek „Kazaczny dżem” (festiwalu teatrów dla dzieci) w Mińsku w latach 2015-2018. Twórczyni projektu „Kazaczki baj!”, popularyzującego opowiadanie historii i inne formy teatru kameralnego. Kuratorka muzyczno-teatralnego projektu „Diafilm live”, opartego na taśmach filmowych (dla dzieci i dorosłych). Reżyserka spektakli „Zwany Panem”, „Podróżnicze przygody Wity”, „Niedźwiedź, który obudził las”, „Rozwarcie”, „Największy strach”, „Wielki mały świat”.
Alaksandr Jafremaŭ – ukończył Białoruską Państwową Akademię Sztuk Pięknych na wydziale aktorstwa dramatycznego i filmowego. Brał udział w produkcjach Teatru Sztuki Współczesnej i Teatru Komedii Muzycznej. Pracował w teatrze-studio aktora filmowego. Od 2007 roku gra w filmach i serialach. Jego filmografia obejmuje ponad 80 ról. Producent w firmie Black Beast Media. Wyprodukował m.in. filmy „Strażnik” i „Martwe dusze” w reż. W. Krasoŭskiego.
Wiktar Krasoŭski – operator projektu „Diafilm live”, dramatopisarz i reżyser. Ukończył Białoruską Państwową Akademię Sztuk Pięknych na wydziale reżyserii teatralnej. Autor m.in. sztuk „Punk umarł”, „Swatanie” (wraz z D. Bohasłaŭskim), „Sytuacja nr 2222”, „Kilka dni i to wszystko”, „PATRIS” (wraz z S. Ancelewiczem i D. Bahasłaŭskim), „Eszelon Nr 0” (wraz z I. Harac). W 2014 roku zadebiutował jako reżyser i scenarzysta filmem „Wartownik”. Jego film „Martwe dusze” otrzymał krajową nagrodę na festiwalu Listapad 2016 oraz szereg nagród na innych festiwalach filmowych.
Andrej Jeŭdakimaŭ – białoruski muzyk, kompozytor, producent muzyczny i realizator dźwięku obecnie mieszkający w Warszawie. Absolwent Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy (kompozycja muzyki filmowej i teatralnej), obecnie studiuje w warszawskiej Akademii Dziennikarstwa i Realizacji Dźwięku. Skomponował muzykę do kilkudziesięciu spektakli teatralnych, realizowanych m.in. w Litwie, Słowenii i Białorusi, przygotował muzykę i sound design do gier komputerowych i komórkowych, był teatralnym akustykiem, brał udział w nagraniach jako gitarzysta, grał w projektach muzycznych (Fratrez, Vuraj, Isna Trio), uczył też gry na gitarze. Jest współtwórcą teatralno-muzycznego projektu „Diafilm live”.
Dźwięki Przyszłości. Muzyka, Młodzież i Kultura w Białymstoku
26 sierpnia 2023, godz. 12:00
Centrum im. Ludwika Zamenhofa, ul. Warszawska 19
wstęp wolny
prowadzenie: Joanna Zubrycka / Miss God
Debata “Dźwięki Przyszłości. Muzyka, Młodzież i Kultura w Białymstoku” jest elementem społeczno-edukacyjnym w ramach Festiwalu Wschód Kultury / Inny Wymiar 2023 , której celem jest nawiązanie twórczego dialogu i włączenia białostockiej młodzieży, w tym twórców, do aktywnego współtworzenia kultury, a także zainteresowanie młodych odbiorców działaniami Białostockiego Ośrodka Kultury. Spotkanie adresowane do młodzieży oraz osób tworzących ofertę muzyczną skierowaną do młodego odbiorcy, zarówno organizatorów koncertów, jak i zajęć edukacyjnych, warsztatowych. Mamy nadzieję, że debata stworzy przestrzeń do spotkania i dialogu tych dwóch grup. Organizatorzy starają się odpowiedzieć na pytania: „ Jakie są najważniejsze wyzwania, przed którymi stoi młodzież w dzisiejszym społeczeństwie związane z muzyką?”, “W jaką stronę rozwija się białostocka scena muzyczna?” i “Czego potrzebuje białostocka młodzież do rozwoju swych muzycznych pasji?”.
Joanna Zubrycka – absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego w Krakowie, wokalistka, kompozytorka i producentka muzyczna. Od ponad dziesięciu lat realizuje swój autorski projekt muzyczny Miss God. Występuje na wielu festiwalach muzycznych w Polsce i za granicą (Opener Festival, ShortWaves, Electronic Beats Festival, Festival Film Polska w Berlinie, Le Flux w Paryżu, Ambition Festival Londyn, Szimpla Kert Budapeszt na Węgrzech). W ramach Stowarzyszenia
Inicjatyw Artystycznych Supernova realizuje w Białymstoku plenerowe widowiska z koncertami i pokazami mody „Kobiety Wschodu” w ramach Festiwalu Wschód Kultury / Inny Wymiar. Na co dzień działa na rzecz kultury lokalnej i promocji twórców wschodu poprzez organizację koncertów, warsztatów artystycznych oraz realizację Białostockiej Kawiarenki Artystycznej.
Diafilm live: Bajki na taśmach
26 sierpnia 2023, godz. 14:00
klub Fama, ul. Legionowa 5
wstęp wolny, dla rodzin z dziećmi w wieku 5+, wydarzenie w językach białoruskim i rosyjskim „Bajki na taśmach” to magiczne wydarzenie dla całej rodziny w atmosferze „analogowego” cudu. Rodzice będą mogli powrócić do ciepłych wspomnień z dzieciństwa, kiedy zwykłe białe prześcieradło mogło stać się portalem do baśniowych światów. Dzieci zobaczą i usłyszą bajki pokazane w niecodzienny dla nich sposób – za sprawą rzutnika (tzw. „latarni magicznej”) oraz profesjonalnego udźwiękowienia przez aktorów i muzyków.
W programie pokazu bajki i wiersze współczesnych autorów białoruskich oraz innych autorów (m.in. Nadziei Jaśminskiej, Wolhi Hapiejewej, Andreja Chadanowicza, Andreja Skurko, Dra Seussa, E. Uspienskiego, S. Reita) interpretowanych i czytanych przez aktorów i muzyków z projektu „Diafilm live”.
“W naszym projekcie staraliśmy się zachować najlepsze tradycje produkcji taśm z bajkami. Autorzy i artyści, którzy pracowali nad bajkami, których poznacie na naszym wydarzeniu, to nasi rówieśnicy. Bardzo cenne jest dla nas również to, że usłyszymy żywy, współczesny język białoruski!” – piszą twórcy projektu.
Alena Hiranok – białoruska aktorka teatralna, filmowa i dubbingowa. Absolwentka Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuki na kierunku: sztuka aktorska teatru dramatycznego i kina. Pracowała w Nowym Teatrze Dramatycznym i Teatrze Studio Aktora Filmowego w Mińsku, pracowała w telewizji na planie programu dziecięcego “Kałychanka”. Współtworzy projekt teatralno-muzyczny “Diafilm live”.
Natalla Lewanawa – reżyserka teatralna, aktorka, kuratorka projektów teatralnych z Mińska. Ukończyła Białoruską Państwową Akademię Sztuk (specjalność reżyseria teatru dramatycznego). Inspiratorka i współorganizatorka Festiwalu Bajek “Kazaczny dżem” (festiwalu teatrów dla dzieci) w Mińsku w latach 2015-2018. Twórczyni projektu “Kazaczki baj!”, popularyzującego opowiadanie historii i inne formy teatru kameralnego. Kuratorka muzyczno-teatralnego projektu “Diafilm live”, opartego na taśmach filmowych (dla dzieci i dorosłych). Reżyserka spektakli „Zwany Panem”,
„Podróżnicze przygody Wity”, „Niedźwiedź, który obudził las”, „Rozwarcie”, „Największy strach”, “Wielki mały świat”.
Alaksandr Jafremaŭ – ukończył Białoruską Państwową Akademię Sztuk Pięknych na wydziale aktorstwa dramatycznego i filmowego. Brał udział w produkcjach Teatru Sztuki Współczesnej i Teatru Komedii Muzycznej. Pracował w teatrze-studio aktora filmowego. Od 2007 roku gra w filmach i serialach. Jego filmografia obejmuje ponad 80 ról. Producent w firmie Black Beast Media. Wyprodukował m.in. filmy “Strażnik” i „Martwe dusze” w reż. W. Krasoŭskiego.
Wiktar Krasoŭski – operator projektu “Diafilm live”, dramatopisarz i reżyser. Ukończył Białoruską Państwową Akademię Sztuk Pięknych na wydziale reżyserii teatralnej. Autor m.in. sztuk „Punk umarł”, „Swatanie” (wraz z D. Bohasłaŭskim), „Sytuacja nr 2222”, „Kilka dni i to wszystko”, “PATRIS” (wraz z S. Ancelewiczem i D. Bahasłaŭskim), „Eszelon Nr 0” (wraz z I. Harac). W 2014 roku zadebiutował jako reżyser i scenarzysta filmem “Wartownik”. Jego film „Martwe dusze” otrzymał krajową nagrodę na festiwalu Listapad 2016 oraz szereg nagród na innych festiwalach filmowych.
Andrej Jeŭdakimaŭ – białoruski muzyk, kompozytor, producent muzyczny i realizator dźwięku obecnie mieszkający w Warszawie. Absolwent Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy (kompozycja muzyki filmowej i teatralnej), obecnie studiuje w warszawskiej Akademii Dziennikarstwa i Realizacji Dźwięku. Skomponował muzykę do kilkudziesięciu spektakli teatralnych, realizowanych m.in. w Litwie, Słowenii i Białorusi, przygotował muzykę i sound design do gier komputerowych i komórkowych, był teatralnym akustykiem, brał udział w nagraniach jako gitarzysta,
grał w projektach muzycznych (Fratrez, Vuraj, Isna Trio), uczył też gry na gitarze. Jest współtwórcą teatralno-muzycznego projektu “Diafilm live”.
Zapomniane melodie – taneczne pocztówki z tamtego miasta (1918-1939)
26-27 sierpnia 2023, godz. 15:00-16:00
początek: ul. Warszawska 30 (Restauracja Atmosfera)
udział bezpłatny
Zobaczcie jak bawił się, śpiewał i tańczył Białystok w okresie międzywojennym. Zapraszamy do wycieczki po melodiach tamtych czasów, zatańczonych na nowo! „Zapomniane melodie” to taneczno-muzyczny projekt, łączący sztukę tańca z rodzajem zabawy w terenie, w którym widz spaceruje, poszukuje, poznaje i ostatecznie sam staje się elementem artystycznej konstrukcji zdarzeń.
Zapraszamy do miasta, którego już nie ma. Przeniesiemy się na uliczki, skwery, w zakamarki, gdzie na chwilę zabrzmią międzywojenne melodie i gdzie zatańczą postacie, jak za dawnych lat. Napotkane na drodze krótkie etiudy taneczne, niczym pocztówki zilustrują różne oblicza tańczącego miasta. To okruchy kawiarnianego życia tamtych czasów, rewii, bali, potańcówek, ale również codzienności ówczesnych ludzi. To ekspresja młodości, miłości i entuzjazmu rozwijającego się miasta. Uczestnicy podczas całego wydarzenia będą spacerować, śledzić wydarzenia i bawić się korzystając z drukowanej i rozdawanej na miejscu mapy. Mapa będzie zawierała oryginalny układ przestrzenny centrum Białegostoku z okresu międzywojennego, na którym oznaczone zostaną miejsca prezentacji tanecznych. Jej druga strona to notatki z krótkimi informacjami i ciekawostkami dotyczącymi etiud, melodii tamtych czasów oraz historycznych miejsc ich prezentacji.
koncepcja i realizacja: Karolina Garbacik, Anna Kalinowska, Matusz Dawidziuk
wykonanie taneczne: uczennice Niepublicznej Szkoły Sztuki Tańca w Białymstoku
Paweł Średziński, Grzegorz Grygoruk: W solnickiej „dżungli”
27 sierpnia 2023, godz. 10:00
udział bezpłatny, obowiązuje rejestracja, wymagania: dobre obuwie i strój do przejścia terenowego, przydadzą się lornetki Na odkrywanie tajemnic świata przyrody i historii zapraszamy razem z ornitologiem Grzegorzem Grygorukiem oraz historykiem, publicystą i miłośnikiem przyrody Pawłem Średzińskim!
Las Solnicki, położony na południowym skraju miasta, jest zieloną poduszką otulającą Białystok. W miejscu tym znajdziemy ciekawe fragmenty lasu, który często rośnie na podmokłym terenie. W sezonie wegetacyjnym Las Solnicki fragmentami przypomina dżunglę. Nie bez powodu wybrały sobie to miejsce nasze najmniejsze sowy, sóweczki. Las Solnicki sąsiaduje z obszarem lotniska, który jest nie tylko miejscem, gdzie możemy wypatrzyć ptaki drapieżne, ale również terenem z ciekawą historią, związaną z okresem drugiej wojny światowej. Spacer będzie również okazją do poruszenia spraw dotyczących przeszłości miasta – jak niegdyś człowiek kształtował krajobraz obszarów leśnych, a jednocześnie powstawał krajobraz kulturowy, który jest ważnym zabytkiem w miejskiej przestrzeni.
Z Lasu Solnickiego skierujemy się do Lasu Zwierzynieckiego, który jest małą miejską Puszczą. Jego przetrwanie zawdzięczamy rodzinie Branickich, która urządziła w nim swój Zwierzyniec, ale też kolejnym miejskim władzom w czasie zaborów, międzywojnia i po drugiej wojnie światowej. To fenomen na skalę krajową, bo niewiele jest dużych wojewódzkich miast, który mają taki obszar w swoim centrum. Do tego to właśnie w Lesie Zwierzynieckim gniazduje gatunek skryty, ściśle związany z lasem – trzmielojad.
O prowadzących:
Paweł Średziński – doktor nauk humanistycznych, publicysta, historyk, miłośnik przyrody i autor książek „Puszcza Knyszyńska. Opowieści o lesunach, zwierzętach i królewskim lesie, a także o tajemnicach w głębi lasu skrywanych”, „Syria. Przewodnik po kraju, którego nie ma” i „Łoś. Opowieści o gapiszonach z krainy Biebrzy”. Przez kilkanaście lat pracował w organizacjach zajmujących się ochroną przyrody. Publikuje m.in. w OKO.press i „Więzi”. Pisze o przyrodzie, ludziach, pograniczu, Bliskim Wschodzie i Afryce. Jeden z bohaterów książki Marcina Dorocińskiego „Na ratunek. Rozmowy o zwierzętach, naturze i przyszłości naszej planety”. Laureat Stołka Roku „Gazety Wyborczej”. Prowadzi stronę dziki.bialystok.pl.
Grzegorz Grygoruk – przyrodnik i ornitolog. Białostoczanin. Od lat prowadzi monitoring ptaków w Polsce północno-wschodniej. Działa w Towarzystwie Przyrodniczym „Dubelt”. Jest zaangażowany w projekt ochrony kulika wielkiego. Współautor książki „Ptaki Białegostoku”. Prowadzi warsztaty i zajęcia ornitologiczne. Jak podkreśla: „W mieście sezon na ptaki trwa przez cały rok. To wynika również ze specyficznych miejskich warunków, dostępności pokarmu i miejsc odpoczynku. Jakkolwiek to zabrzmi, czasami ptakom łatwiej przetrwać zimę w mieście. Mamy wiele takich miejsc, o których często ludzie nie wiedzą, omijają, przechodzą obok”.
Andrzej Kłopotowski: Osiedle Przydworcowe
27 sierpnia 2023, godz. 12:00
udział bezpłatny, zbiórka przy Rzemieślniku, róg ul. św. Rocha i Sukiennej
Osiedle Przydworcowe zawsze żyło obok dworców. Tę symbiozę czuć i dziś, kiedy obserwuje się podróżnych przemierzających ulice św. Rocha czy Wyszyńskiego. To miejsce, gdzie powstawały tzw. „rzemieślniki” i pawilony handlowe. Tu wzniesiono charakterystyczny galeriowiec i nowoczesną przychodnię kolejową. To tu powstał pierwszy białostocki fast food. Jednocześnie jest to dobrze zaprojektowane osiedle, zbudowane w czasach PRL przez spółdzielnię mieszkaniową Rodzina Kolejowa. Dziś – po kolejnych nawarstwieniach – to niezły miszmasz. Osiedle łączy w sobie zabudowę jeszcze przedwojenną, w którą „wdarły” się PRL-owskie bloki, a obecnie dogęszczane jest współczesnymi „apartamentowcami”.
Andrzej Kłopotowski – białostoczanin z osiedla Piasta, obecnie mieszkaniec Przydworcowego. Od 2019 roku tworzy Osiedlownik – alternatywny przewodnik po białostockich osiedlach mieszkaniowych (www.osiedlownik.blogspot.com i www.facebook.pl/osiedlownik). Do dziś zrealizował 13 szlaków przez osiedla. Zaangażowany był w projekt „Ładniej? PRL w przestrzeni miasta” poświęcony białostockiej architekturze lat 1945-1989 (Fundacja Uniwersytetu w Białymstoku). Współautor przewodnika „Białystok” (wyd. Fundacja Sąsiedzi). Autor przewodników turystycznych po miastach i państwach Europy Środkowo-Wschodniej, m.in. Białorusi, Litwie, Estonii,
Dreźnie, Bratysławie czy Kijowie (wyd. Bezdroża). Turysta. Miłośnik komiksu. Na co dzień dziennikarz w białostockiej „Gazecie Wyborczej”, gdzie zajmuje się m.in. zagadnieniami kształtowania przestrzeni miejskiej.
Grupa Studnia O.: Bajki tatarskie
27 sierpnia 2023, godz. 14:00
altana w ogrodzie meczetu Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP, ul. Piastowska 13 F
wstęp wolny
Tradycyjne bajki tatarskie w wykonaniu członków Grupy Studnia O. ilustrowane muzyką. Opowieści związane są z kulturą i tradycją tatarską, ale też z uniwersalnymi wartościami. Zabawne, wzruszające, niektóre egzotyczne.
Projekt powstał w oparciu o wydawnictwa Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP. Wystąpi Grupa Studnia O. w składzie: Katarzyna Jackowska-Enemuo (opowiadanie, akordeon) i Jarosław Kaczmarek (opowiadanie, gitara).
Źródło: Białostocki Ośrodek Kultury
