Kimba Frances Kerner urodziła się w Stanach Zjednoczonych, ale mieszka i pracuje w Warszawie.
W 2017 roku rozpoczęła studia doktoranckie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i wtedy odkryła grafikę warsztatową, którą od tej pory się zajmuje. Wyspecjalizowała się w nowatorskim łączeniu ceramiki z grafiką (rozwija projekt naukowo-artystyczny poświęcony graficznym transferom na ceramikę).
Artystka tak opisuje swoją twórczość: „Korzystając z różnych mediów, przeplatam tematy psychologii, narracji i animizmu. Interesuje mnie zgłębianie własnej psychiki, podświadomości czy pamięci. Często sięgam do czasów dzieciństwa, baśni, mitów, które dekonstruuję, na tej podstawie budując własne historie”.
Kerner zafascynowana wywodzącym się z tradycji żydowskiej światem wykreowanym przez Isaaca Bashevisa Singera łączy w swojej twórczości zaczerpnięte z niego motywy z elementami różnych starożytnych mitologii i ludowych legend lub symbolami z dziedziny magii czy alchemii. Żeby zobaczyć, jak szeroki to panteon, galeria psychologicznych typów czy świat wyobraźni, wystarczy przytoczyć tytuły wybranych rzeźb eksponowanych na wystawie: Ziemski duszek, Strażnik pustyni, Muza elokwencji, Kitsune, Sukub, Golem, Dybuk, Obserwator, Chochlik, Dziewczynka duch, Outsider, Złoty cielec, Melancholia, Lilith, Zlateh, Diabeł. Artystka zwraca uwagę, że powtarzalność występujących w mitach motywów dowodzi niezmienności ludzkiej natury. Czerpie inspirację z rozmaitych źródeł i buduje na ich podstawie lub w dialogu z nimi swoje własne, nowe opowieści.
Na wystawę w Miejscu Projektów Zachęty przygotowała totalną instalację Delirium Decadence. Składają się na nią niewielkich rozmiarów ceramiczne rzeźby — osobiste bestiarium artystki, a także kolażowe grafiki na ceramicznych naczyniach i powielone na plastikowym podłożu (imitujące dawne tapety).
Artystka zestawia ze sobą dwa światy: na parterze galerii rozłożył się dekadencki salon zdający się reprezentować
schyłkową, zwyrodniałą fazę jakiejś kulturowej formacji (raczej rokoko niż barok). Epokę, w której zerwana została
więź człowieka z własnym ja i otaczającą przyrodą, przez co narażona jest ona na zniszczenie.
Podziemną część galerii Kerner przekształciła za to w mroczną jaskinię pachnącą ziemią po deszczu. Mali bohaterowie wyrzeźbieni przez artystkę zdają się wychodzić z ziemi na podobieństwo kiełkujących na wiosnę roślin. Zielone światło sączące się zza stalaktytów i stalagmitów może dawać nadzieję na odrodzenie ludzi, natury i całej planety.
Kimba Frances Kerner określa swoją wystawę jako metaforyczne przedstawienie światów: znanego (cielesnego) i nieujawnionego (duchowego), które w szczególnych momentach mogą się zetknąć. Tym samym oddaje w swojej twórczości cześć nieodkrywalnym tajemnicom.
tekst: Magda Kardasz
kuratorka: Magda Kardasz
produkcja wystawy: Pola Gadowski, Kacper Pielaszek,
Grzegorz Ostromecki i zespół
patron medialny: Art Info
14.04–25.06.2023 wtorek–niedziela 12–20
Miejsce Projektów Zachęty
ul. Gałczyńskiego 3, 00-362 Warszawa
Źródło: https://zacheta.art.pl/pl
