W imieniu dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku dr. hab. Grzegorza Berendta zapraszam na lipcową odsłonę cyklu „Wejścia w historię” poświęconą ludobójstwu na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej, do którego doszło w latach 1943-1945 na ludności polskiej. Z rąk nacjonalistów ukraińskich z OUN i UPA zginęło wówczas ok. 100 tys. osób. Grupę społeczną, dotkniętą największym cierpieniem, stanowili mieszkańcy wsi – najczęściej osoby starsze, kobiety i dzieci. Apogeum zbrodni miało miejsce 11 lipca 1943 r. Ten dzień przeszedł do historii jako Krwawa Niedziela.
Na wystawie, której otwarcie przewidziano na godz. 11:30 we wtorek (11 lipca) na poziomie -1 MIIWŚ, zostaną zaprezentowane m.in.: figura Matki Boskiej uratowanej z pożogi wołyńskiej przez rodzinę Ryszardy Łazorczyk, zamieszkałej w Oktawinie koło Włodzimierza Wołyńskiego, rzeźba „Ręka z cegłą” oraz obraz „Obrona kościoła w Kisielinie” odtworzony z pamięci, autorstwa Włodzimierza Dębskiego, rannego 11 lipca po ataku kościoła w Kisielinie. Atmosferę przedwojennego Wołynia odda archiwalny materiał filmowy z lat 30-tych.
Dzień 11 lipca – Krwawa Niedziela 1943 roku na Wołyniu – ustanowiony został w 2012 roku Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP.
Symbolem pamięci o rzezi wołyńskiej jest niebieski kwiatu lnu. Był on powszechnie uprawiany w ówczesnym czasie na Wołyniu. Kwitnie niezwykle krótko, zazwyczaj pół dnia, dlatego symbolizuje przerwane życie tysięcy ofiar.
Informacje także dostępne na: „WEJŚCIE W HISTORIĘ” – WOŁYŃ ’43 | Muzeum II Wojny Światowej (muzeum1939.pl)
dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska, Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku