Prace z kolekcji Muzeum Narodowego w Szczecinie i Stowarzyszenia Zachęta Sztuki Współczesnej w Szczecinie
Rosnąca dynamika zdarzeń oraz skomplikowane powiązania pomiędzy zjawiskami natury i działaniami ludzkimi, umacniają wizję świata jako gry przypadku z przygodnością. Postrzeganie rzeczywistości jako domeny chaosu jest dziś, w czasie pogłębiających się kryzysów, coraz intensywniejsze, a doszukiwanie się w niej ładu i sensu – często utożsamiane z eskapistyczną iluzją.
Obserwacja uporządkowanych rzeczy i zjawisk w świecie – paradoksalnie – jest jednocześnie jednym z najbardziej potocznych doświadczeń. Cykliczność czasu, logiczny ruch ciał niebieskich, geometryczne kształty kryształów, regularność ułożenia wzoru i wzrostu roślin, opisana matematycznym ciągiem Fibonacciego, należą do tych najbardziej powszechnych.
Także te mniej oczywiste, wcześniej ukryte, a odkrywane przez współczesną naukę struktury, jak podwójna helisa DNA, ujawniają swoją precyzyjną budowę. Geometria fraktalna pozwala ustalić liczbowe determinanty kształtów nieregularnych, takich jak linia brzegowa czy zarysy chmur. Teoria chaosu, która ma swoje zastosowanie także w socjologii, udowadnia, że nawet skrajnie niestabilne procesy, w tym procesy społeczne, poddają się matematycznemu opisowi i wykazują swoje regularności. Pojawiające się w tym kontekście pojęcie chaosu deterministycznego jest sprzecznością, z którą mierzą się racjonalność i wyobraźnia.
Abstrahowanie z obserwowanej rzeczywistości uporządkowanych struktur przy użyciu środków wizualnych stanowi jedno z fundamentalnych wyzwań sztuki. Kanony w malarstwie, rzeźbie i architekturze, geometria ornamentów, a także ukryta geometria w konwencjach realistycznego przedstawiania, obecne były w sztuce od zawsze. Jeden z nurtów dwudziestowiecznego abstrakcjonizmu, czerpiąc z tradycji geometrii euklidesowej, proces ten posunął do ekstremum wynosząc geometryczną (matematyczną) strukturę na zewnątrz i przyznając jej autonomię. Radykalna sublimacja, z jaką mamy do czynienia w przypadku abstrakcji geometrycznej, sprawia, że źródło natury w powstających w jej obrębie dziełach, pozostaje najczęściej całkowicie nierozpoznawalne. Przy użyciu metod właściwych abstrakcji geometrycznej nie można jednak badać systemów nieregularnych i niestabilnych, z którymi mierzą się współczesna matematyka i fizyka teoretyczna. Często przy użyciu właściwych sobie środków wizualizują je w swoich pracach artyści.
Wystawa Ku geometrii organicznej czerpie luźną inspirację z projektu artystyczno-badawczego polskiego artysty Tadeusza Mysłowskiego realizowanego w latach 1972–1994. Jego walor poznawczy docenił sam Benoit Mandelbrot, ojciec geometrii fraktalnej, podkreślając, w liście napisanym w 1986 roku do artysty, że pokrewieństwo pomiędzy analizami, które wówczas obaj prowadzili było uderzające.
Dzieła prezentowane na wystawie należą do dwóch najważniejszych szczecińskich kolekcji sztuki współczesnej – zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie i Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie. Wystawa prezentuje kilkadziesiąt obrazów, obiektów, instalacji, fotografii, grafik i filmów wideo, zrealizowanych na przestrzeni ostatnich dziewięciu dekad, łącząc prace artystów reprezentujących różne pokolenia i wywodzących się z odmiennych tradycji artystycznych. Spoiwem narracyjnym wystawy są różnorodne sposoby przyglądania się dynamicznym zjawiskom kosmicznym, fenomenom przyrody i domenie relacji międzyludzkich, analizujące możliwość „uporządkowania wewnątrz chaosu”.
Artystki i artyści: Danuta Dąbrowska, Andrzej Fogtt, Stefan Gierowski, Ryszard Górecki, Agnieszka Grodzińska, Roma Hałat, Joanna Janiak & Piotr C. Kowalski, Maria Jarema, Leszek Knaflewski, Adrian Kolerski, Paweł Kula, Zofia Kulik, Andrzej Lachowicz, Tomasz Lazar, Dominik Lejman, Adam Marczyński, Maix Mayer, Jadwiga Maziarska, Agata Michowska, Magdalena Moskwa, Tadeusz Mysłowski, Christian Niccoli, Bartłomiej Otocki, Ludmiła Popiel, Erna Rosenstein, Zdzisław Stanek, Jonasz Stern, Małgorzata Szymankiewicz, Mariusz Tarkawian, Zbigniew Taszycki, Małgorzata Turewicz-Lafranchi, Teresa Tyszkiewicz, Wojciech Zieliński, Alicja Żebrowska
Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Sztuki Współczesnej, ul. Staromłyńska 1
Wernisaż: 5 grudnia 2024 r., godz. 18.00
Wystawa czynna do 2 lutego 2025 r.
Organizator: Muzeum Narodowe w Szczecinie
Kuratorka: Magdalena Lewoc
Program edukacyjny dla dzieci:
POD LUPĄ – koSmos sztuki – ZABAWY ZE SZTUKĄ WSPÓŁCZESNĄ
termin: 19.01.2025 r. godz. 10.00–11.30
Zapraszamy dzieci do zwiedzenia wystawy zatytułowanej Ku geometrii organicznej oraz działań plastycznych w ramach zabaw ze sztuką współczesną.
Tym razem będziemy oglądać dzieła sztuki pod lupą, szukając różnorodności – technik i śladów, stworzonych przez współczesnych twórców. Na ekspozycji oglądać możemy kilkadziesiąt obrazów, obiektów, instalacji, fotografii, grafik i filmów, artystów reprezentujących różne pokolenia.
Podczas spotkania będziemy przyglądali się dynamicznym zjawiskom kosmicznym, fenomenom przyrody oraz obserwowali świat dzieł sztuki w powiększeniu soczewki.
Na warsztaty zapraszamy dzieci w wieku 6–10 lat. Zajęcia umożliwią ekspresję w różnych formach plastycznych, tak aby każdy z uczestników mógł odnaleźć swoją drogę twórczą.
Przyjrzymy się różnorodnym pracom „bez tytułu” oraz poszukamy inspiracji w niezwykłych dziełach Stefana Gierowskiego. Zajrzymy także w świat kompozycji, linii i kolorów w pracach Marii Jaremy. Podczas zajęć porozmawiamy o obiektach i obrazach, stworzonych w czerni i bieli. W działaniach plastycznych będziemy wykorzystywać oryginalną zabawę z tuszem, flamastrami i kolorowymi foliami.
koszt: 15 zł / 1os.
miejsce: Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Sztuki Współczesnej, ul. Staromłyńska 1
Zapisy i prowadzenie: Agata Kamińska, e-mail: a.kaminska@muzeum.szczecin.pl, tel. 91 43 15 277
Daniel Źródlewski
