Druga odsłona wystawy stałej w Muzeum Stanisława Wyspiańskiego jest konsekwencją starań, by dzieła narażone na szkodliwe działanie światła mogły jeszcze przez kolejne dziesięciolecia cieszyć zwiedzających. Scenariusz nowej ekspozycji nie uległ większej zmianie w porównaniu z odsłoną pierwszą: utrzymany został podział obiektów na wątki tematyczne. Z poprzedniej wystawy pozostało 10 dzieł wielkoformatowych, a około 140 podmieniliśmy na inne.
Z pierwszej odsłony zostały między innymi wielkoformatowe pastele, takie jak: Bóg Ojciec – projekt witraża dla kościoła Franciszkanów w Krakowie, Apollo – System Kopernika – projekt witraża do Domu Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego, Polonia – malarska wersja projektu witraża do katedry lwowskiej, Wanda – projekt witraża do katedry krakowskiej. Wokół tych dzieł została zbudowana opowieść, w której osobowość Wyspiańskiego, jego losy i jego dzieła tworzą spójną całość. Obok obrazów, które na stałe istnieją w wyobraźni Polaków, takich jak Planty o świcie (Poranek nad Wawelem), prezentujemy także te mniej znane, bardziej kameralne, ukazujące doskonały warsztat rysowniczy krakowskiego artysty: ołówkowe szkice w młodzieńczych notesach, paryskie studia wykonane kredką i węglem, tuszowe winiety.
Na parterze budynku zwiedzający zobaczą autoportrety Wyspiańskiego, między innymi wizerunki z lat 1890 i 1897 oraz Autoportret z żoną z 1904, uzupełnione o wizerunki dzieci, takie jak Śpiący Mietek czy Helenka z wazonem, a także portrety znajomych z kręgu krakowskiej cyganerii – malarza Józefa Mehoffera, literata i doktora Kazimierza Lewandowskiego czy poety Antoniego Langego. W sali „We własnym domu” pokazane są wnętrza ulic rodzinnego miasta, pejzaże z kopcem Kościuszki w tle oraz krajobrazy z Konar, miejscowości związanej z rodziną żony artysty, Teofili.
Na pierwszym piętrze w sali „Żywioły” prezentujemy między innymi projekty witraży Żywioł ognia i Św. Salomea do okien kościoła Franciszkanów w Krakowie oraz pastelowe projekty do dekoracji malarskiej tej świątyni – Nasturcje i Róże. W sali „Wawel – «dramat królów»” można zobaczyć olejne i pastelowe pejzaże z zamkiem królewskim, model Akropolis, karton witrażowy Wanda do katedry na Wawelu, a w sali „Apollo-Chrystus” – przykłady dekoracji, mebli i tkanin do gmachu Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego, teatralia do sztuk opartych na wątkach antycznych, wśród nich Protesilasa i Laodamii, oraz ilustracje do eposu Homera Iliada.
W podziemiu budynku, w sali „Księgi moje”, nadal jest pokazywany księgozbiór własny artysty (429 tytułów książek i czasopism w 690 woluminach), a także pierwodruki wydań dramatów i utworów różnego autorstwa, do których okładki i ilustracje wykonał Wyspiański. Obok, w przestrzeni zatytułowanej „Metamorfozy”, można się zapoznać z teatraliami: plakatami do inscenizacji sztuk artysty, wybranymi zdjęciami oraz fragmentami filmów z najsłynniejszych inscenizacji jego dzieł literackich.
Wystawie towarzyszy nowa publikacja Wyspiański. Szkicowniki i rysunki w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie (tom I). Muzeum posiada liczną i cenną kolekcję szkicowników i rysunków Stanisława Wyspiańskiego, których znaczna część pochodzi z wczesnych lat jego działalności artystycznej, także z czasów nauki szkolnej. Poświęcony temu zbiorowi katalog ukazuje spuściznę rysunkową artysty na tle całej jego twórczości. Aby jak najpełniej przedstawić to zagadnienie, poddano analizie korespondencję własną Wyspiańskiego oraz związanych z nim artystów i mecenasów, katalogi wystaw, rachunki sprzedaży oraz dokumenty archiwalne. W publikacji zaprezentowano 12 szkicowników i grup rysunków opatrzonych notami zawierającymi tytuł dzieła, miejsce i czas jego wykonania, parametry techniczne, sygnowania i napisy, udział w wystawach, reprodukcje i bibliografię. Ważnym elementem katalogu jest aneks zawierający wykazy dzieł Wyspiańskiego spisane po jego śmierci, w tym obszerny, liczący kilkaset pozycji inwentarz jego prac rysunkowych. Publikacja stanowi dopełnienie wydanych w 2017 i 2019 roku katalogów wystaw Stanisława Wyspiańskiego w MNK.
