W imieniu dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku dr. hab. Grzegorza Berendta zapraszam na kolejną odsłonę cyklu „Wejście w historię”, która tym razem poświęcona będzie dramatycznym warunkom życia polskiej ludności cywilnej w powstańczej Warszawie. Wydarzenie odbędzie się w piątek 4 sierpnia o godz. 11:00 na poziomie -1 MIIWŚ.
W czasie powstania warszawskiego, na terenie walczącej Warszawy oprócz żołnierzy podległych dowództwu AK, znajdowały się również setki tysięcy osób cywilnych. Mimo wsparcia udzielanego przez struktury Delegatury Rządu czy w ramach pomocy sąsiedzkiej, warunki życia były bardzo trudne. W wielu częściach miasta ludność zmuszona była do ukrywania się w piwnicach. Wraz z przedłużaniem się czasu powstania kończyły się zapasy, występowały braki żywności oraz wody. W szczególnie ciężkiej sytuacji znajdowały się kobiety w ciąży, niemowlęta i dzieci. Wygłodzone i spragnione matki, traciły pokarm lub nie miały dostępu do jakiegokolwiek jedzenia dla najmłodszych. Społeczność Warszawy stawała się także ofiarą niemieckich represji, grabieży, gwałtów i masowych egzekucji. Mimo że istniała możliwość opuszczenia miasta, większość cywilów z uwagi na skalę niemieckiego terroru w nim pozostała.
Podczas powstania warszawskiego zginęło co najmniej 120 000 cywilnych mieszkańców Warszawy, a ponad 500 000 osób zostało wypędzonych przez Niemców ze stolicy.
Podczas spotkania zaprezentowane zostaną:
1. Plakat z apelem o pomoc żywnościową dla najmłodszych mieszkańców powstańczej Warszawy autorstwa oficera AK ppor. Mieczysława Jurgielewicza ps. Narbutt. W czasie powstania organizowano zbiórki mleka w proszku i kaszek dla niemowląt oraz ukrywano krowy, których mleko przeznaczano na dożywianie dzieci. Warszawa 1944 r. / Zbiory MIIWŚ
2. Plecak uszyty podczas powstania warszawskiego dla pogorzelców, rodziny Baran, których mieszkanie i większość mienia spłonęło. W czasie powstania, oddziały niemieckie podczas walk, a także na skutek celowych działań niszczyły i paliły warszawskie budynki. Warszawa 1944 r. / Zbiory MIIWŚ / Dar Walerii Baran
3. Wykonany ręcznie w czasie okupacji miś – zabawka, który należał do Marii Całki, urodzonej w 1943 r. Jej ojciec ppor. Leon Całka ps. Feliks, oficer AK, został rozstrzelany przez Niemców w trakcie powstania warszawskiego podczas masowej egzekucji ulicznej na Ochocie, Warszawa 1943-1944 r. / Zbiory MIIWŚ / Dar Marii Całki
tekst: dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska, Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku
