Kot – istota żywa, wrażliwa, inteligentna żyjąca zgodnie ze swoją naturą i na swoich zasadach. Na jego temat i w kontekście relacji z nim napisano nieskończenie wiele, zarówno poważnych opracowań, jak i nie mniej poważnych utworów literackich: krótkich opowiadań, powieści, ulotnych haiku i poematów, bajek i baśni. Stał się bohaterem filmów i komiksów, zajął swoje miejsce w Internecie. Jako motyw w sztuce i kulturze pojawił się bardzo wcześnie, zapewne dlatego liczba jego wizerunków – w malarstwie, grafice, rzeźbie, plakacie, rzemiośle artystycznym i innych mediach – wydaje się niepoliczalna. Mówimy rzecz jasna o Felis catus, kocie domowym, najliczniejszym zwierzęciu domowym na świecie.
Pretekstem do zorganizowania wystawy „Ja, kot. Koty w sztuce Japonii i Zachodu” przez Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha są mistrzowskie drzeworyty ukiyo-e z kolekcji Feliksa „Mangghi” Jasieńskiego, wyobrażające „kocie sprawy”. Mimo że zbiór ten jest stosunkowo niewielki w porównaniu do innych tematów obecnych w kolekcji Jasieńskiego, na przykład „obrazów kwiatów i ptaków” czy krajobrazów, to znakomicie ilustruje główne kocie wątki istniejące w sztuce japońskiej: piękności z kotem, kocich zabaw i przede wszystkim bakeneko yūjo (kurtyzan będących kocim potworem), a także kotów demonów z kompozycji Utagawy Kuniyoshiego. W przestrzeni wystawy towarzyszą im bohaterowie z japońskich legend i popkultury – manekineko i Hello Kitty, które zderzono z zachodnimi wyobrażeniami kotów, ich symboliką, interpretacjami, sposobami obrazowania oraz kulturotwórczą obecnością. Pojawiają się także projekty Filipa Pągowskiego dla Black Comme des Garçons Rei Kawakubo oraz japońskiego architekta Kengo Kumy „Plan dla Tokio 2020”.
Czas trwania: 26.02–4.09.2022
www.manggha.pl
