Wystawa obrazów Krzysztofa Klimka prezentuje szeroki wybór realistycznego malarstwa pejzażowego, które od roku 2004, obok realizowanego wcześniej nurtu geometryczno-abstrakcyjnego, stanowi trzon jego twórczości. Ekspozycja blisko 60 dzieł przedstawia reprezentatywny przekrój tematów i motywów malarskich na przestrzeni lat. Ukazują one drogę artysty od abstrakcji i martwych natur komponowanych w przestrzeni pracowni, poprzez coraz bardziej realistyczne widoki z jej okien i drzwi, ujęcia korytarzy i podwórek, aż po wyjście w szerszą przestrzeń miast, miasteczek i wsi, w których przebywał.
Pejzaże ujawniają fascynację kolorem, fakturą i geometrią motywów. Malowane z różnych perspektyw, kompozycją kadru przywodzą na myśl ujęcia fotograficzne, które budują napięcie w obrazie poprzez zmianę ogniskowej obiektywu, zakrzywiającą lub skracającą perspektywę w celu najwierniejszego oddania sposobu widzenia motywu. Taki zabieg sprzyja ukazaniu unikatowości spojrzenia i podkreśla znaczenie malarskiego warsztatu artysty, który rzetelnie definiuje pole widzenia, oddaje jego kształt i energię barwną. W ten sposób podąża raczej za jego wiernym przedstawieniem niż artystyczną interpretacją. Motywami są tu codziennie widoki — zwyczajność, świat widziany z bliska, bez patosu i idealizacji, dotykalny w swej potoczności i naturalności.
Tytuł wystawy to słowa Krzysztofa Klimka, przytoczone przez Marka Chlandę — stanowią one celny skrót myślowy określający obszar aktualnych zainteresowań artysty, a zarazem jego komentarz do bycia wiernym autonomicznej wizji twórczej. Temat „widoku” jako naturalnej przestrzeni widzenia prowadzi odbiorcę w unikatowy świat przedstawiony, który jednocześnie okazuje się zaskakująco bliski. Ujęcia i motywy malarskie wydają się znane z naszych doświadczeń i wspomnień. Odzwierciedlają naturalne sposoby patrzenia na rzeczywistość codzienną, zawsze konkretną i intensywnie ekspresyjną, niezależnie od miejsca, nastroju, pory roku czy dnia.
Obok obrazów olejnych wystawa prezentuje także fotografie artysty powstałe w latach 80. i 90. XX wieku, chronologicznie poprzedzające okres realizmu malarskiego. Czarno-biały cykl, tworzony z pasją przez kilkanaście lat, był kroniką codzienności. W kontekście wystawy stanowi tło i formalny kontrapunkt dla aktualnych działań malarskich artysty.
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, 08.03 – 26.05.2024
PROGRAM OTWARCIA WYSTAWY:
- 8.03 piątek
> godz. 18:00 Otwarte oprowadzanie Krzysztofa Klimka oraz kuratorki Jolanty Rycerskiej z tłumaczeniem na polski język migowy
- 9.03 sobota
> godz. 12:15 Otwarte oprowadzanie Krzysztofa Klimka oraz kuratorki Jolanty Rycerskiej
> godz. 13:15 Oprowadzanie w języku angielskim
> godz. 14:00 „Współrzędne 19° 57,6’ E + 50˚ 3,9’ N”. Spotkanie z Hanną Michalską-Baran i Krzysztofem Klimkiem
> godz. 14:00 „Reportaż fotograficzny, czyli nauka łapania rzeczywistości”. Warsztaty dla dzieci
> godz. 14:15 Oprowadzanie w języku ukraińskim
> godz. 16:00 Pokaz filmu „Arizona”
> godz. 17:00 „Witamy w Międzymieściu”. Wykład Olgi Drendy
> godz. 19:00 „Wyparty kontekst”. Spotkanie z Zespołem Archipolo
- 10.03 niedziela
> godz. 12:15 Otwarte oprowadzanie Krzysztofa Klimka oraz kuratorki Jolanty Rycerskiej z audiodeskrypcją na żywo
> godz. 13:00 „Warsztat z łapania rzeczywistości – czy każda fotografia sytuacyjna to reportaż?”. Warsztaty dla młodzieży i dorosłych
> godz. 14:00 „Uciekając przed niewidzialnością? Fotografie w labiryncie archiwalnych kolekcji”. Wykład Weroniki Kobylińskiej
> godz. 14:15 „Zachęta miga rodzinnie! Co nowego w krajobrazie?”. Plenerowe warsztaty malarskie w polskim języku migowym
> godz. 16:00 „Cierpliwy realizm”. Krytyczne oprowadzanie Grzegorza Borkowskiego
> godz. 16:00 „Co błękit pruski ma wspólnego z fotografią?”. Warsztat z cyjanotypii
> godz. 17:30 „Fotografia i malarstwo”. Rozmowa Krzysztofa Klimka z Arkadiuszem Golą
