„Od ewakuacji do wyzwolenia – ostatnie tygodnie Stalagu 344 Lamsdorf” to tytuł pierwszego w tym roku spotkania w ramach #ŁSM. Temat przybliżą dr Piotra Stanek i dr Anna Wickiewicz.
Początek 1945 r. dla obywateli wielu państw, a zwłaszcza przymusowo przesiedlonych czy przetrzymywanych w obozach jenieckich i koncentracyjnych oznaczał długo wyczekiwany koniec wojny i powrót do domu. Zanim do tego doszło, postępująca ofensywa Armii Czerwonej zmusiła władze różnych obozów do natychmiastowego rozpoczęcia ewakuacji: 17 stycznia – blisko 60 tys. więźniów KL Auschwitz i jego podobozów, a 22 stycznia – jeńców z kompleksu obozowego Lamsdorf. W pamięci brytyjskich jeńców ten czas pieszej ewakuacji na Zachód w warunkach mroźnej zimy zapisał się jako „marsz śmierci”, a przecież byli oni grupą relatywnie najlepiej traktowaną przez Wehrmacht. W obozie pozostali tylko chorzy i niezdolni do marszu. Kiedy 17 marca 1945 r. oddziały Armii Czerwonej wkroczyły na teren Stalagu 344 Lamsdorf, do jego części nazywanej Russenlager, w barakach zastały zmarłych oraz schorowanych i konających jeńców radzieckich. Dzień później, 18 marca 1945 r., zajęta została druga część stalagu, położona w odległości ok. 2,5 km – Britenlager. Wolność odzyskali wówczas ostatni jeńcy byłego już stalagu, tj. garstka Brytyjczyków i odesłani do obozu w pierwszych dniach ewakuacji jeńcy innych nacji. Wydarzenia te zakończyły funkcjonowanie jednego z największych w Europie kompleksów obozów jenieckich Wehrmachtu.
W przededniu rocznicy wyzwolenia Stalagu 344 Lamsdorf o okolicznościach rozpoczęcia i przebiegu ewakuacji oraz pierwszych chwilach wolności tych, którzy jej doczekali, opowiedzą dr Piotr Stanek i dr Anna Wickiewicz na pierwszym w tym roku Łambinowickim Spotkaniu Muzealnym. Zaprezentują też unikatowy materiał filmowy, który powstał tuż po wyzwoleniu obozu wiosną 1945 r. oraz fragment filmu pt. Długi marsz do wolności w reż. S. Saundersa.
