Sybir. Moja Historia.

Muzeum Pamięci Sybiru przygotowało specjalne wydawnictwo dla młodszych odbiorców – komiks „Sybir. Moja Historia”.

Komiks historyczny w ciągu ostatnich lat w Polsce stał się jednym z najpopularniejszych gatunków literackich, a publikowane kolejne wydawnictwa obejmują szeroki zakres chronologiczny – od tematów biblijnych po wydarzenia współczesne. Autorzy komiksów niechętnie jednak podejmują trudne zagadnienia okresu II wojny światowej w ujęciu zwykłych ludzi – świadków historii.

Historia sybiraczki Danuty Pietrzak kanwą komiksu

Głównym założeniem wydanego przez Muzeum Pamięci Sybiru komiksu „Sybir. Moja historia” jest ukazanie w postaci graficznej opowieści losów wielu osób deportowanych w głąb Związku Sowieckiego w latach 1940-1941 za pomocą przedstawienia losów jednej z nich.

„Sybir. Moja Historia” jest oparty na wspomnieniach jednej z Sybiraczek – Pani Danuty Pietrzak, która w kwietniu 1940 roku jako piętnastoletnia dziewczyna wraz z matką i bratem została deportowana do Kazachstanu. Z komiksu dowiadujemy się o okolicznościach deportacji, trudach podróży i życia codziennego w Kazachstanie. Jest tu też coś więcej – uczucie, które zaczęło rodzić się między główną bohaterką a chłopakiem poznanym na… wagarach jeszcze w 1939 r.

Nad pierwszym tomem komiksu pracował zespół artystów i historyków pod przewodnictwem Pawła Piechnika – autora szkiców, plansz i scenariusza, którego kanwą stała się opowieść o życiu Pani Danuty Pietrzak. W pracy nad warstwą graficzną komiksu w zakresie m.in. kolorystyki plansz wspierali go: Lena Maćków, Kamil Mickiewicz i Katarzyna Klas. Za layout i skład odpowiadała Izabela Tomasiewicz. Całość projektu graficznego konsultował Rafał Wojtunik. Zaś o warstwę historyczną dbali pracownicy Muzeum Pamięci Sybiru: dr Piotr Popławski, dr Marcin Zwolski i Paweł Kalisz.

Na pełną opowieść przygotowaną przez Muzeum Pamięci Sybiru złożą się 2 tomy po 48 stron, z których dowiemy się o życiu w przedwojennym Białymstoku i trudach życia na kazachskim stepie.

Komiks można nabyć w sklepie internetowym Muzeum Pamięci Sybiru dostępnym pod adresem:

www.sklep-sybir.pl

81. rocznica kwietniowych deportacji 1940 roku

W nocy z 12 na 13 kwietnia 1940 roku miała miejsce druga masowa deportacja obywateli Rzeczypospolitej w głąb Związku Sowieckiego. Jej ofiarami stały przede wszystkim rodziny więźniów oraz jeńców wojennych – ofiar Zbrodni Katyńskiej.

Deportowanych rozlokowano przede wszystkim w dalekich, bezkresnych stepach Kazachstanu. Kobiety wraz z dziećmi, nieprzygotowane do pracy ponad siły, musiały przystosować się do życia w prymitywnych warunkach kazachskich gospodarstw. Ola Watowa tak opisała doświadczenie swojego pobytu w Kazachstanie: „Ile godzin trwała ta męka? Ile razy wydawało mi się, że jeśli jeszcze raz padnę, nie będę w stanie się podnieść? Szczękając zębami, chwiejąc się na nogach (…) byłam już na dnie zwątpienia”.

mówi prof. Wojciech Śleszyński, dyrektor Muzeum Pamięci Sybiru.